La segunda venida del Señor
1 Queridos hermanos, esta es la segunda carta que les escribo. En las dos he querido, con mis consejos, despertar su pensamiento recto, 2 para que se acuerden de lo que ya antes dijeron los santos profetas, y del mandamiento del Señor y Salvador, que los apóstoles les enseñaron a ustedes.
3 Sobre todo, tengan en cuenta esto: que en los últimos días vendrá gente burlona que vivirá de acuerdo con sus propios malos deseos, y en son de burla 4 preguntará: «¿Qué pasó con la promesa de que Cristo iba a volver? Porque nuestros padres ya murieron, pero todo sigue igual desde que el mundo fue creado.» 5 Esa gente voluntariamente se olvida de que desde tiempos antiguos ya existía el cielo, y también la tierra, que surgió del agua y se mantiene en medio de ella por la palabra de Dios. 6 También por medio del agua del diluvio fue destruido el mundo de entonces. 7 Y por la misma palabra, los cielos y la tierra que ahora existen están reservados para el fuego en el día del juicio y de la perdición de los malos.
8 Además, queridos hermanos, no olviden que para el Señor un día es como mil años, y mil años como un día. 9 No es que el Señor se tarde en cumplir su promesa, como algunos suponen, sino que tiene paciencia con ustedes, pues no quiere que nadie muera, sino que todos se vuelvan a Dios.
10 Pero el día del Señor vendrá como un ladrón. Entonces los cielos se desharán con un ruido espantoso, los elementos serán destruidos por el fuego, y la tierra, con todo lo que hay en ella, será quemada.
11 Así pues, ya que todo va a ser destruido de esa manera, ¡con cuánta santidad y devoción deben vivir ustedes! 12 Esperen la llegada del día de Dios, y hagan lo posible por apresurarla. Ese día los cielos serán destruidos por el fuego, y los elementos se derretirán entre las llamas; 13 pero nosotros esperamos el cielo nuevo y la tierra nueva que Dios ha prometido, en los cuales mora la justicia.
14 Por eso, queridos hermanos, mientras esperan estos acontecimientos, hagan todo lo posible para que Dios los encuentre en paz, sin mancha ni culpa. 15 Tengan en cuenta que la paciencia con que nuestro Señor nos trata es para nuestra salvación. Sobre este mismo asunto ya les escribió a ustedes nuestro querido hermano Pablo, según la sabiduría que Dios le ha dado. 16 En cada una de sus cartas él les ha hablado de esto, aunque hay en ellas puntos difíciles de entender que los ignorantes y los débiles en la fe tuercen, como tuercen las demás Escrituras, para su propia condenación.
Conclusión
17 Por eso, queridos hermanos, ya que ustedes saben de antemano estas cosas, cuídense, para que no sean arrastrados por los engaños de los malvados ni caigan de su firme posición. 18 Por el contrario, conozcan mejor a nuestro Señor y Salvador Jesucristo y crezcan en su amor. ¡Gloria a él ahora y para siempre! Amén.
Jesucristo ou jeyha ára
1 Che pehẽngue kuéra ahayhuetéva, kóva niko mokõiháma hína kuatia amondóva peẽme. Mokõivépe niko añeha'ã pereko haguã pene akãme mba'e hekopeguáva. 2 Pene mandu'áke umi mba'e maranduhára*f** kuéra marangatu he'i vaekue ymave, ha Ñandejára Jesucristo ñane pysyrõhára rembiapoukapy apóstol kuéra ohenduka vaekue peẽme.
3 Opa mba'e ári peikuaa porãke kóva: Ára pahápe ou vaerã umi iñakã rehénte oikoséva, ha ojaposévante ojapóva. Umíva oñembohorýta pende rehe, 4 ha he'íta peẽme: “Cristo niko he'i vaekue ou jeytaha. Moõ piko oime? Ore ru kuéra niko omanombáma, ha ko yvy katu oĩ iñepyrũmby guive guaréicha.” 5 Umíva niko ndohecha kuaaséi yvága oĩha ymaite guive voínte, ha iñe'ẽ rupi Tupã oguenohẽ hague ko yvy umi y apytégui, ha y rupive oiko. 6 Y rupínte avei oñehundi vaekue opa mba'e, ku ama guasu ou ramo guare yma. 7 Ñandejára Ñe'ẽ rupi avei, yvága ha yvy ko'agãgua ojeheja hína tatápe oñehundi haguã. Pe ára pahápe, umi hembiapo vaíva oñehundiha ára, yvága ha yvy ikusuguéta.
8 Ha upéi ave che pehẽngue kuéra, aníke pende resarái peteĩ mba'égui. Jesucrístope guarã niko peteĩ ára 1.000 áñoicha, ha 1.000 áño katu peteĩ áraichante. 9 Ndaha'éi niko ku Jesucristo hi'arétava ojapo haguã pe he'i vaekue, oimeháicha upéicha he'íva. Nahániri. Pene ra'arõnte hína peẽme, oipotágui opavave ojere Tupã gotyo ani haguã avave omano.
10 Jesucristo ou jeyha ára niko oguahẽta ku mondaháicha, avave oimo'ã'ỹhágui. Upévo, sununu guasúpe yvága oñehundíta ha opa mba'e yvágape oĩva tatápe okaipáta. Yvy ha opa mba'e ipype oĩva ikusuguéta.
11 Péicha oñehundipátagui opa mba'e, peẽ peñeha'ã vaerã pende rekove peme'ẽmbaite Tupãme. 12 Peipota kena toguahẽ pe ára Tupã oporombojovaketaha, ha peñeha'ã toguahẽ pya'e. Upéva upe árape, yvága oñehundíta tatápe, ha opa mba'e yvága pegua hykúne tata rendýpe. 13 Ñande katu ñaha'arõ peteĩ yvága ha yvy ipyahúva, Tupã he'i vaekue ome'ẽtaha. Ha upépe opaite mba'e oikóta Tupã oipotaháicha.
14 Upévare che pehẽngue kuéra ahayhuetéva, peñeha'ãmbaitéke ani Tupã pende juhu mba'eve ivaívape. Ta pende juhu uvei peimeha hendive py'a guapýpe, ko'ã mba'e peha'arõ aja. 15 Peikuaáke, Jesucristo ñane ra'arõ kuaágui ikatuha ñane pysyrõ. Ko'ã mba'ére voi niko Pablo ku ñane irũ jahayhuetéva, omondo vaekue peẽme kuatia ha'e ohai vaekue, arandu Tupã ome'ẽ vaekue chupe reheve. 16 Opa umi ikuatiápe niko ha'e oñe'ẽ peẽme ko'ã mba'ére. Heta mba'e jepe niko avei he'i, ikatu'ỹva jaikuaa porã. Ha umi itavy ha ikangýva ijeroviápe, umíva omokarẽ. Péichante avei ojapo hikuái Ñandejára Ñe'ẽ rehe, ha upéicha rupi ogueru hi'ári kuéra ñehundi.
17 Che pehẽngue kuéra ahayhuetéva, peẽ niko peikuaáma voi ko'ã mba'e ojehu mboyve. Peñangarekóke pende jehe ani umi heko añáva pene mbotavy ha pende reraha, ha péicha pe'a upe peime porãhágui. 18 Peikuaa porãve uvei Ñandejára Jesucristo ñande pysyrõhárape, ha ta peikuaave imborayhu. Ñamomba'e guasu chupe ko'ágã ha opa ára. Amén.