Recuerdos
1 Ustedes mismos, hermanos, saben que nuestra visita a ustedes no fue en vano. 2 Más bien, a pesar de que en Filipos fuimos insultados y maltratados, como ya saben, Dios nos ayudó a anunciarles a ustedes su evangelio, con todo valor y en medio de una fuerte lucha. 3 Porque no estábamos equivocados en lo que predicábamos, ni tampoco hablábamos con malas intenciones ni con el propósito de engañar a nadie. 4 Al contrario, nosotros hablamos así con la aprobación de Dios, pues fue él mismo quien nos confió el evangelio. No tratamos de agradar a la gente, sino a Dios, que examina nuestros corazones. 5 Como ustedes saben, nunca los hemos halagado con palabras bonitas, ni hemos usado pretextos para sacarles dinero. Dios es testigo de esto. 6 Nunca hemos buscado honores de nadie: ni de ustedes ni de otros. 7 Aunque muy bien hubiéramos podido hacerles sentir el peso de nuestra autoridad como apóstoles de Cristo, entre ustedes nos hicimos como niños. Como una madre que cría y cuida a sus propios hijos, 8 así también les tenemos a ustedes tanto cariño que hubiéramos deseado darles, no solo el evangelio de Dios, sino hasta nuestras propias vidas. ¡Tanto hemos llegado a quererlos! 9 Hermanos, ustedes se acuerdan de cómo trabajábamos y luchábamos para ganarnos la vida. Mientras les anunciábamos el evangelio de Dios, trabajábamos día y noche, a fin de no ser una carga para ninguno de ustedes.
10 Ustedes son testigos, y Dios también, de que nos hemos comportado de una manera santa, recta e irreprochable con ustedes los creyentes. 11 También saben que hemos sido para ustedes como un padre lo es para con sus hijos, 12 pues los hemos animado y consolado a cada uno de ustedes. Los hemos instado a vivir de una manera digna de Dios, quien los llama a compartir su propio reino y gloria.
13 Por esto, no cesamos de dar gracias a Dios, pues cuando ustedes escucharon y recibieron su palabra por medio de nosotros, la reconocieron como palabra de Dios y no como palabra de hombres. Y en verdad es la palabra de Dios, la cual actúa en ustedes los que creen. 14 A ustedes, hermanos, les pasó lo mismo que a las iglesias de Dios que están en Judea y son seguidoras de Cristo Jesús. Pues así como ustedes sufrieron persecución a manos de sus compatriotas, ellas también fueron perseguidas por sus compatriotas los judíos. 15 Estos mataron al Señor Jesús, como antes habían matado a los profetas, y ahora a nosotros nos persiguen sin tregua. No agradan a Dios, y están en contra de todas las personas, 16 pues cuando queremos hablar a los que no son judíos, para que también se salven, no nos dejan hacerlo. De esta manera han llegado al colmo de sus pecados. Pero la ira más extrema de Dios ya los ha alcanzado.
Deseos de una nueva visita
17 Hermanos, cuando nos separamos de ustedes por algún tiempo, aunque no los veíamos, siempre los teníamos presentes en nuestro corazón y ¡cómo queríamos ir a verlos! 18 Intentamos ir; por lo menos yo, Pablo, quise hacerlo varias veces, pero Satanás nos lo impidió. 19 Pues, ¿quién será nuestra esperanza, nuestra alegría y nuestro motivo de orgullo delante de nuestro Señor Jesús, cuando él llegue? Si no lo son ustedes, ningún otro lo será. 20 Sí, ustedes son nuestra gloria y nuestra alegría.
Pablo ojapóva Tesalónicape
1 Peẽ voi, ore pehẽngue, peikuaa pe ore jeho pende recha haguã ndareíri hague. 2 Peikuaaháicha katu, Filípospe rojeja'o ha rojerereko asy rire ramo jepe, Tupã ore pytyvõ romombe'u haguã peẽme hembipota, py'a guasúpe ha ñorãirõ atã pa'ũme. 3 Roikuaágui ndorojavyiha pe romombe'úvape, ha noroñe'ẽi ave rohekágui mba'e vai térã roporombotavy haguã. 4 Tupã katu ombyaje ore rembiapo ha ome'ẽ oréve romyasãi haguã hembipota, ha upéicha roñe'ẽ. Ndorojapói mba'eve rojehayhuka haguã avavépe, Tupã mante, oipyguaráva ore py'a. 5 Peikuaaháicha, araka'eve na porombojuruhe'ẽi vaekue ñe'ẽ porãreve, térã roiporu ro'éva romono'õ haguã viru. Tupã oikuaa upéva. 6 Araka'eve ndorohekái vaekue ore mbojerovia avave: peẽ térã oimeraẽva. 7 Ikatu vaerã mo'ã ramo jepe roñeñanduka peẽme Cristo remimbo'ekue ramo, roiko mitãicha pende apytépe. Peteĩ sy omongakuaa ha oñangarekóva imemby teére, 8 upéicha avei, pende rayhu etereígui, rome'ẽse vaerã mo'ã peẽme, ndaha'éi Ñandejára Ñe'ẽ añónte, ore rekove guive katu.Mba'eichaite peve nipo roguahẽ pende rayhuetei! 9 Ore pehẽngue, peẽ pene mandu'áne mba'éichapa romba'apo ha roñeha'ã rojekovereka haguã. Romba'apo vaekue ára ha pyhare, ani haguã ipohýi peẽme ore rekove, romyasãi aja peẽme Ñandejára Ñe'ẽ.
10 Peẽ peikuaa, ha Tupã avei, ore marangatu, ore reko joja ha ore mba'e porã hague pene ndive, peẽ Tupã reroviahára. 11-12 Peikuaa avei, ore pene myakã raku ha pene mombytu'u hague, peteĩ-teĩme, ojapoháicha peteĩ túva ta'ýra kuéra ndive. Ro'e peẽme peiko haguã peiko vaerãháicha Tupã reroviaha rekoitépe, pene renóiva peike haguã hetã teépe ha heko mimbipápe.
13 Upévare, ore rome'ẽva ore aguije Tupãme, peẽ niko pehendu ramo guare Ñandejára Ñe'ẽ romyasãiva pende apytépe, pemoguahẽ pende py'apýpe Tupã marandu ramo, ha ndaha'éi yvypóra marandu ramo. Ha añetehápe Tupã marandu hína, ogueraháva peẽme mba'e porã, peẽ heroviahápe. 14 Peẽ ore pehẽngue, pehasa asy ramo guare pene retãgua pópe, ojehu peẽme pe ojehúva avei umi Tupã reroviaha Jesucristo ndive guápe, Judéape, chupe kuéra avei niko omuñamba vaekue umi judío, hetãguáva. 15 Umi judío ojuka vaekue Ñandejára Jesúspe, ojuka haguéicha yma umi maranduhárape, ha ore mosẽ oréve. Ha umíva ndoikói Tupã oipotaháicha ha opu'ã opavavére, 16 roñe'ẽsérõ umi judio'ỹva ndive, oñepysyrõ haguã, ndohejái oréve. Upéicha akói oñemyenyhẽ angaipágui. Ha opa haguã ko'ã mba'e, Tupã ombou hi'ári kuéra ñenupã nde vaíva.
Hi'ãnte Páblope oho jey hendápe kuéra
17 Ore pehẽngue, rojei ramo pende hegui sapy'ami, ha nda ore rechavéi ramo jepe, poguerekómi ore py'apýpe ha hi'ã etereími oréve roho pende rechami. 18 Roñeha'ã jepi roho haguã; che, Pablo hetave jey ahase, ha Sataná che joko. 19 Mávare piko ikatu rojerovia, rovy'a ha roñembotuicha, Ñandejára Jesús renondépe, ou jeývo? Napeẽi ramo, avavéne. 20 Peẽ niko ore reko mimbipa ha ore vy'a.