Job
1-2 ¿Hasta cuándo van a atormentarme
y herirme con sus palabras?
3 Una y otra vez me insultan;
¿no se avergüenzan de tratarme así?
4 Aun cuando yo fuera culpable,
mi culpa solo a mí me afectaría.
5 Ustedes se creen mejores que yo,
y me echan en cara mi desgracia.
6 Pero sepan bien que Dios me ha derribado,
que es él quien me ha hecho caer en la trampa.
7 Yo grito: «¡Me matan!», y nadie responde;
pido ayuda, y nadie me hace justicia.
8 Dios me ha cerrado el paso;
ha cubierto mis caminos con la oscuridad.
9 Me ha despojado de mis riquezas;
me ha quitado mi corona.
10 Me ha dejado en la más completa ruina;
¡ha dejado sin raíces mi esperanza!
11 Ha descargado su ira contra mí;
me ha tratado como a un enemigo.
12 Todas sus tropas se han lanzado contra mí;
han acampado alrededor de mi casa
y ya se disponen a atacarme.

13 Dios ha hecho que mis hermanos y amigos
me abandonen y me traten como a un extraño.
14-15 Mis parientes y amigos me han abandonado;
los que vivían en mi casa se olvidaron de mí.
Mis criadas me consideran un extraño;
ya no me reconocen.
16 Si llamo a un criado, no contesta,
por más que se lo ruegue.
17 Si me acerco a mi esposa, me rechaza;
a mis propios hijos les repugno.
18 Aun los niños me desprecian;
apenas me levanto, hablan mal de mí.
19 Mis más íntimos amigos me aborrecen;
los que más estimo se han vuelto contra mí.
20 La piel se me pega a los huesos,
y a duras penas logro seguir con vida.
21 Tengan compasión de mí, ustedes mis amigos,
porque Dios ha descargado su mano contra mí.
22 ¿Por qué me persiguen como Dios?
¿No me han mordido ya bastante?
23 ¡Oh, si alguien escribiera mis palabras
y las dejara grabadas en metal!
24 ¡Si alguien con un cincel de hierro
las grabara en plomo o en piedra para siempre!
25 Yo sé que mi defensor vive,
y que él será mi abogado aquí en la tierra.
26 Y aunque la piel se me caiga a pedazos,
yo, en persona, veré a Dios.
27 Con mis propios ojos he de verlo,
yo mismo y no un extraño.

Las fuerzas me fallaron
28 al oír que ustedes murmuraban:
«¿Cómo podremos perseguirlo?
La raíz de sus males está en él mismo.»
29 Pero tengan miedo a la espada,
la espada con que Dios castiga el mal.
Sepan que hay uno que juzga.
Job
1-2 Araka'e peve piko
pe che myangekóita,
ha pe che kutúta
pene ñe'ẽme?
3 Manterei pe che ja'o.
Napetĩri piko
pe che rereko rehe péicha?
4 Che reko ky'a ramo jepe,
chévente che mbyai upéva.
5 Peimo'ã pene potĩveha che hegui,
ha pejapi che rováre
che rembiapo vaikue.
6 Peikuaa porã mandi aipórõ
Tupã che reity hague ñuhãme.
7 Che asapukái ramo:
“Ajejukáko”,
avave noñe'ẽi.
Ajerurérõ pytyvõ
avave na che rendúi.
8 Tupã omboty che hegui tape
ahasa'ỹ haguã,
pytũme ojaho'i
che rape kuéra.
9 Oipe'apa che hegui arekóva,
che moherakuã vaipa.
10 Che reja yvyetére,
yvyráicha ohapo'o
umi che aha'arõva.
11 Ojahéi che rehe,
che rereko ija'e'ỹhárõ.
12 Che rehe ijaty hembiguái kuéra,
ombojere che róga
ha oñembosako'i ojeitývo
che rehe.

13 Tupã oheja
ojei che hegui che pehẽngue kuéra,
che rogagua katu che rereko
ha'e kuera'ỹva ramo.
14-15 Che rogagua ha opa ahayhúva
che rejapa,
umi oikómi vaekue che rógape
che hegui hesaraipa.
Che rembiguái maymáva,
ojerepa che hegui,
nda che kuaavéi.
16 Ahenóirõ peteĩme,
ajerure asy ramo jepe chupe,
na che rendúi.
17 Che rembirekore
ojere che hegui,
che ra'y kuérape ambojeguaru.
18 Umi mitã mimi ave
ojahéi che rehe,
ha che rechávo
oñe'ẽ vaíma che rehe.
19 Umi che rayhuve vaekue
che rehe ndaija'evéi,
umi che ahayhuvéva
ko'ágã opu'ã che rehe.
20 Che pire ha che kãngue,
hasy chéve aikoveve haguã ahávo.
21 Pe che poriahurerekóna,
peẽ che rayhúva,
Ñandejára niko oity
che ári ipo.
22 Mba'érepa peẽ Tupãicha
peiko che rapykuéri?
Nda che su'u hetáima piko?
23 Oime tamora'e
ohaíva che ñe'ẽ,
ha oheja fiérrore!
24 Oime tamora'e kysépe
ojo'óva
ha ita rehe oheja che ñe'ẽ,
opa ára guarãma!
25 Che aikuaa, oimeha oikove
pe che rehe oñe'ẽtavaha,
ha ha'e che pytyvõtaha
ko yvy ári.
26 Ha okukuipa ramo jepe
che pire,
Cheté Tupãme ahecháne.
27 Che resaite rupi ahecháne
Cheté na ambuéi chéne.
28 Añandu che kangyha,
ahendúvo pejeha peẽ:
“Mba'éicha piko
ñande ikatúta
jaiko hapykuéri,
jakaguai hese?
Ipypete niko oĩ
pe mba'e vai rapo.”
29 Pekyhyjénteke
kyse pukúgui,
Pe kyse
Tupã oikytĩha ivaíva.
Peikuaáke oimeha
ku oporombojovakéva.