Promesas del Señor a Baruc
1 En el año cuarto del reinado de Joacín hijo de Josías, rey de Judá, mientras Baruc hijo de Nerías escribía lo que el profeta Jeremías le dictaba, Jeremías le dijo a Baruc: 2-3 «Tú, Baruc, dices: “¡Ay de mí! ¡El Señor tan solo me da penas y dolores! Ya estoy cansado de llorar y no encuentro ningún alivio.” Pues el Señor dice esto acerca de ti, 4 y me manda que te lo diga: “Yo destruyo lo que construí, y arranco lo que planté. Y lo mismo haré con toda la tierra. 5 ¿Quieres pedir para ti algo extraordinario? Pues no lo pidas, porque yo voy a enviar calamidades sobre toda la humanidad. Pero al menos permitiré que conserves tu vida dondequiera que vayas. Yo, el Señor, lo afirmo.”»
Ñandejára ome'ẽ iñe'ẽ Barúcpe
1 Áño irundyha oñepyrũ haguépe oisãmbyhy Judá ruvicha guasu Joaquim, Josías ra'y, Nerías ra'y Baruc ohai aja upe Jeremías he'íva chupe, Jeremías he'i Barúcpe: 2-3 “Nde, Baruc, ere: ‘Áina! Jeiko asy ha akã rasy mante ome'ẽ chéve Ñandejára! Che resa rasypáma che rasẽgui ha ndajuhúi pytu'u.’ Ñandejára oñe'ẽ chéve 4 ha he'ika ndéve: ‘Che aity yvýre pe amopu'ã vaekue, ha ahapo'o upe añotỹ vaekue. Ha upéicha ajapóta ko yvy tuichakuére. 5 Rerereko piko rejerureséva chéve? Ani rejerure, amondótagui ivaíva opa yvypóra ári. Opáichavo ahejáta reikove mamo rehohápe. Che, opa mba'e Jára, upéicha ha'e.’”