Enfermedad y curación de Ezequías
(2~R 20.1-112~Cr 32.24-26)
1 Por aquellos días Ezequías cayó gravemente enfermo, y el profeta Isaías hijo de Amoz fue a verlo y le dijo:
—El Señor dice: “Da tus últimas instrucciones a tu familia, porque no sanarás, sino que vas a morir.”
2 Ezequías volvió la cara hacia la pared, y oró así al Señor:
3 «Yo te suplico, Señor, que te acuerdes de cómo te he servido fiel y sinceramente, y de cómo he hecho lo que te agrada.» Y lloró amargamente.
4 El Señor ordenó a Isaías 5 que fuera a decirle a Ezequías: «El Señor, Dios de tu antepasado David, dice: “He escuchado tu oración, y he visto tus lágrimas. Voy a darte quince años más de vida. 6 A ti y a Jerusalén los libraré del rey de Asiria, y protegeré esta ciudad.”»
21 Isaías mandó hacer una pasta de higos para que se la aplicaran al rey en la parte enferma, y el rey sanó. 22 Entonces Ezequías preguntó al profeta Isaías:
—¿Qué señal me indicará que puedo ir al templo del Señor?
7 Isaías le respondió:
—La señal que el Señor te dará como prueba de que cumplirá su promesa es la siguiente: 8 En el reloj de sol de Ajaz voy a hacer que la sombra retroceda las diez gradas que ya ha bajado.
Y, en efecto, la sombra retrocedió las diez gradas que ya había bajado.
9 Cuando Ezequías, rey de Judá, sanó de su enfermedad, escribió este salmo:

10 Yo llegué a pensar:
En lo mejor de mi vida tendré que irme;
se me ordena ir al reino de la muerte.
¿Y los años que aún me quedan de vida?
11 Pensé también:
Ya no veré más al Señor en esta tierra,
ni volveré a mirar a nadie
de los que viven en el mundo.
12 Mi habitación se deshace; me la quitan,
como si fuera una tienda de pastores.
Mi vida es como la tela de un tejedor,
que ha sido cortada del telar.
De día y de noche me haces sufrir.
13 Grito de dolor toda la noche,
como si un león me quebrantara los huesos.
De día y de noche me haces sufrir.
14 Me quejo suavemente, como las golondrinas,
apenas si gimo, como las palomas.
Mis ojos se cansan de mirar al cielo.
¡Señor, me siento oprimido, responde tú por mí!
15 Pero ¿qué puedo decirle al Señor,
si es él quien ha hecho todo esto?
¡Es tanta la amargura de mi alma
que hasta el sueño se me ha ido!
16 Pero vivirán los que el Señor protege,
y con todos ellos viviré.

Tú has restaurado mi salud, me has devuelto la vida.
17 Ahora tengo paz, en vez de amargura.
Tú libraste mi vida de la fosa destructora
y perdonaste todos mis pecados.
18 Señor, los que están en el sepulcro no pueden alabarte;
los muertos no pueden darte gloria,
los que bajan a la fosa
no pueden ya contar con tu fidelidad.
19 Solo los que viven pueden alabarte,
como lo hago yo en este día.
Los padres hablarán a sus hijos
de tu fidelidad.

20 El Señor está aquí para salvarme.
Toquemos nuestras arpas y cantemos
en el templo del Señor
todos los días de nuestra vida.
Ezequías hasy ha okuera jey
(2 R 20.1-112 Cr 32.24-26)
1 Umi árape Ezequías hasy ete. Maranduhára*f** Isaías Amós ra'y oho oñandúvo chupe ha he'i:
—He'ika ndéve Ñandejára: ‘Ere ne ñe'ẽ paha nde róga guápe, cháke remanóta hína. Nderekuera mo'ã véima.’
2 Ezequías oñembojere oma'ẽ ogyke gotyo ha oñembo'e kóicha Ñandejárape:
3 “Che Jára ne mandu'a kena aiko hague nde rape rupi añetehápe ha che py'aite guive, ajapóvo upe reipotáva.” Ha Ezequías hasẽ soro. 4 Ñandejára he'i Isaíaspe 5 oho haguã he'i Ezequíaspe: “Tupã, nde ru ypykue David Jára, he'i: ‘Ahendu ne ñembo'e ha ahecha nde resay. Ambopukuvéta 15 áño nde rekove. 6 Roipe'áta ndéve, ha Jerusalén guápe avei, Asiria ruvicha guasu pógui. Che añangarekóta ko távare.”
22 Ezequías oporandu:
—Mba'éicha piko aikuaáta ikatuha aha tupaópe?
7 Isaías he'i chupe:
—Kóvata hína mba'e rechaukaha Ñandejára ojapotaha pe he'i vaekue ndéve: 8 Upe reloj kuarahy Ahaz ojapouka vaekuépe, amboguevíta 10 grádo pe kuarahy'ã oguejýma vaekue.
Ha kuarahy'ã oguevi upe relójpe umi 10 grádo oguejy vaekue.
21 Upéi he'i Isaías: “Peru mbaipy ígo, pemoĩ mburuvicha guasu ai rehe ha okueráta.”
9 Judá ruvicha guasu Ezequías okuerávo imba'asýgui ohai kóicha:

10 Che ha'e kuri che jupe,
che rekove hi'aju jave aha vaerã.
Añemondo omanóva retãme,
ojepe'a che hegui umi ára
hembýva gueteri chéve.
11 Che ha'e kuri che jupe,
ndahecha mo'ãvéi
Ñandejárape ko yvy ári.
Ndahecha mo'ãvéi avavépe
ko yvy ári.
12 Ojehupi che róga vakapi
ha ojereraha che hegui
ovecha rerekua róga vakapícha.
Che rekove ojogua
peteĩ poyvi ojepyaháva
ha oñekytĩ chugui henimbo.
Ára ha pyharépe
che mbohasa asy.
13 Asapukái rasy pyhare pukukue,
peteĩ jaguarete
omyangu'i ramo guáicha
che kãngue.
Ára ha pyharépe che mbohasa asy.
14 Mbyju'ícha añe'ẽ
jerutícha che pyahẽ.
Che resa cha'ĩmba
yvágare ama'ẽgui.
Che Jára, ajejopy vaíko.
Che mombaretemína!
15 Ha mba'e piko ha'éta chupe?
Ha'e voi niko pe ojapóva hína!
Aikóta opa rupi rei aikove aja,
che renyhẽta py'a rógui.
16 Umi Ñandejára omo'ãvape
oikovéta
ha umíva ndive aikovéta che.
Nde che mongueráta
ha che moingove jeýta.
17 Che py'arohágui,
ko'ágã che py'a guapy,
rejoko haguére che rekove
yvykua nandi renondépe,
ha remombo nde atukupépe
opa che angaipa.
18 Umi oĩva omanóva retãme
na ne momorãi,
umi omano vaekue
na nde rerohorýi.
Umi oguejy vaekue yvykuápe
ndaikatuvéi oha'arõ mba'eve
nde reko jeroviahágui.
19 Umi oikovéva mante
ikatu nde rerohory
ajapoháicha che ko árape.
Túva kuéra
omombe'u ta'ýra kuérape
nde reko jeroviaha.
20 Nde che pe'a haguére
ivaívagui, che Jára,
rombopúne ore árpa
roikove aja pukukue
ore Jára rógape.