1 Por eso dijo David: «Aquí estarán para Israel el templo de Dios, el Señor, y el altar del holocausto.»
Preparativos para el templo
2 Después David mandó que se reunieran los extranjeros que vivían en Israel, y nombró canteros que labraran la piedra para la construcción del templo de Dios. 3 Además preparó hierro en abundancia para los clavos de las puertas y para las grapas; también una inmensa cantidad de bronce, 4 y madera de cedro en cantidad incalculable, porque los habitantes de Sidón y de Tiro le habían traído mucha madera de cedro.
5 Y es que David pensaba: «Mi hijo Salomón es todavía un jovencito de tierna edad, y el templo que hay que construir para el Señor tiene que ser el más grande, famoso y bello de toda esta región; así que le dejaré todo preparado.»
Por eso David hizo grandes preparativos antes de morir. 6 Luego llamó a su hijo Salomón, y le encargó que construyera el templo del Señor, Dios de Israel. 7 Le dijo: «Hijo mío, yo tenía el propósito de construir un templo para el Señor mi Dios. 8 Pero el Señor me ha dicho: “He visto que tú has derramado mucha sangre y has hecho muchas guerras; por eso no eres tú quien va a construirme un templo. 9 Pero tendrás un hijo que será un hombre pacífico; y además yo haré que sus enemigos por todas partes lo dejen en paz. Por eso se llamará Salomón. En su tiempo concederé a Israel paz y tranquilidad. 10 Salomón me construirá un templo. Él será para mí un hijo y yo le seré un padre, y afirmaré su reino en Israel para siempre.” 11 Ahora, hijo mío, que el Señor esté contigo para que logres construir el templo del Señor tu Dios, conforme a lo que ha prometido que tú harías. 12 Que el Señor te dé inteligencia y sabiduría, para que cuando él te encargue del gobierno de Israel, cumplas la ley del Señor tu Dios. 13 Todo te saldrá bien, si procuras cumplir las leyes y disposiciones que el Señor ordenó a Moisés para Israel. ¡Ten valor y firmeza; no te desanimes ni tengas miedo! 14 Mira, yo con muchos esfuerzos he podido preparar para el templo del Señor tres mil trescientas toneladas de oro, treinta y tres mil toneladas de plata, y una cantidad tan grande de bronce y hierro que no se puede pesar. También he preparado madera y piedra, a la que tú debes añadir más todavía. 15-16 Además, tienes a tu disposición muchos obreros, canteros, albañiles y carpinteros, e innumerables especialistas en todo tipo de trabajos en oro, plata, bronce y hierro. Así que, ¡manos a la obra, y que el Señor te ayude!»
17 Luego David ordenó a todos los jefes de Israel que ayudaran a su hijo Salomón. Les dijo: 18 «El Señor su Dios ha estado con ustedes y les ha dado paz por todas partes, pues él ha puesto bajo mi poder a todos los habitantes de esta región, la cual ha quedado sometida al Señor y a su pueblo. 19 Por tanto, hagan ahora el firme propósito de buscar al Señor su Dios. Así que dispónganse a construir el santuario de Dios, el Señor, para trasladar el arca de la alianza del Señor y los utensilios sagrados de Dios al templo que se va a construir para el Señor.»
1 Upévare he'i David: “Ápe oĩta Tupã Israel Jára róga ha ijaltar, Israelgua oikuave'ẽ haguã chupe mymbahapy.”*f**
Ñembosako'i oñemopu'ã haguã tupao
2 Upéi David he'i oñembyaty haguã umi mombyrygua oikóva Israélpe ha omomba'apo chupe kuéra oikytĩ haguã umi ita ojeporu vaerã oñemopu'ã haguã tupao. 3 Ogueruka avei heta fiérro ojejapo haguã klávo okẽme guarã ha ty'ãi kuéra ha heta eterei vrónse. 4 Kuri'y avei ombyaty heta, Tiro ha Sidongua niko ogueruka chupe heta porã umíva rehegua.
5 David ojepy'a mongeta péicha: “Che ra'y Salomón imitã gueteri ha pe tupao ha'e omopu'ãtava Tupãme guarã tekotevẽ tuichave, herakuã guasuve ha iporãve opa tupao ko yvy ariguágui. Upévare ahejáta chupe opa mba'e oñekotevẽtava.”
Upévare David ombosako'i heta mba'e omano mboyve. 6 Upéi ohenói ita'ýra Salomónpe ha he'i chupe omopu'ã haguã tupao Tupã Israel Jára peguarã, 7 ha oñe'ẽ péicha chupe: “Che ra'y, che amopu'ãse vaekue tupao Tupã che Járape guarã, 8 Ñandejára katu he'i chéve: ‘Ahecha heta eterei tuguy reñohẽ hague ha heta reñorãirõ. Upévare na nde mo'ãi pe remopu'ãtava chéve tupao. 9 Peteĩ nde ra'y noñorãirõ mo'ãiva, pévata kuimba'e ipy'a guapýva. Che rupi opa umi Israel rehe ija'e'ỹva ohejáta chupe oiko py'a guapýpe. Upévare hérata Salomón. Ha'e oisãmbyhy aja ame'ẽta Israélpe py'a guapy. 10 Ha'e omopu'ãta chéve tupao. Ha'e che ra'ýta, che katu itúvata, ha amoĩ hatãta iguapyha Israélpe opa árape guarã.’ 11 Ko'ágã che ra'y, Ñandejára toĩ ne ndive rejapo haguã chupe itupaorã, iñe'ẽ ome'ẽ haguéicha ndetaha upe rejapóva. 12 Ñandejára tome'ẽ ndéve akã porã ha arandu, ágã reisãmbyhýrõ guarã Israélpe rejapo haguã hembiapoukapy. 13 Opa mba'e osẽ porãta ndéve reha'arõ rejapo opa umi tembiapoukapy Moisés oheja vaekue Israélpe guarã. Eñembopy'a guasu ha ejepytaso mbarete, ani reñemokyre'ỹ poi térã rekyhyje avavégui! 14 Ne mandu'áke heta añeha'ã hague ambyaty haguã tupaópe guarã 3.300.000 kílo óro, 33.000.000 kílo pláta, pe vrónse ha pe fiérro katu heta etereígui ndaikatúi oñeha'ã ipohyikue. Heta avei ambyaty yvyra ha ita, nde katu rembyatyve vaerã. 15-16 Rereko avei omba'apo haguã ndéve heta mba'apohára, ita kytĩha, óga mopu'ãha, yvyra kytĩha ha heta ikatupyrýva opaichagua mba'e apo óro, pláta, vrónse ha fiérro guiguápe. Emoñepyrũ katu ha Ñandejára ta ne pytyvõ!”
17 Upéi David he'i opa mburuvicha Israel guápe oipytyvõ haguã ita'ýra Salomónpe, ha oñe'ẽ chupe kuéra péicha: 18 “Tupã pende Jára oĩ vaekue pene ndive ha ome'ẽ peẽme py'a guapy opa rupi, omoĩ niko che poguýpe opa umi oikóva ñane retãme ha kóva opyta Ñandejára ha hetãgua poguýpe. 19 Peñeha'ãke peheka Tupã pende Járape pende py'aite guive. Peñembosako'íke pemopu'ã haguã Tupã pende Járape itupaorã ikatu haguã ojererova upe ógape oñemopu'ãtava Tupã rérape, Ñandejára Karameguã ha umi tembiporu oñemboykéva Tupãme guarã.”