Kuña reko vaígui ejeheja
1 Che ra'y,
ehendu che mba'e kuaa,
ejapysaka ko arandúre,
2 upéicharõ reiko kuaáne,
ha nde jurúgui
osẽne mba'e porã reikuaáva.
3 Cháke otyky eíra
kuña omendáva jurúgui,
ha guavijúicha he'ẽ.
4 Amo ipahápe katu
petỹicha iro,
ha kyséicha hãimbe.
5 Ha'e nde reraháta
remano haguãme,
hendive reikórõ, remanóta.
6 Nomomba'éi tape oguataha,
oho rei-rei oimehápe.
7 Upévare,
pehendu che ra'y kuéra.
Ani pemboyke che ñe'ẽ.
8 Pejere peichagua kuñágui,
anítei peñemoaguĩ
hóga rokẽre,
9 ani haguã avave opyta
pene rendaguépe,
ha pene mitãreve pepa,
10 ha oime hyguãtãva
pende pytúre,
ha pende ry'ái repykue
opyta peikuaa'ỹva rógape.
11 Upe rire pene rasẽne,
pende rete ha pende ro'o
ikusuguepáma ramo.
12 Pejéne upérõ:
“Che vyroite piko ra'e,
ha na che ñe'ẽ rendúi
avavépe.
13 Ndajapysakái vaekue
umi che mbo'esévare,
ha mba'eve ndaikuaaséi
che mbo'ehára kuéragui.
14 Haimete añehundi,
haimete añemotĩ
opavave renondépe.”
15 Eiko
ne rembireko ndive añónte,
ha chupe añónte ehayhu.
16 Mitã okára
ndogueru mo'ãi ndéve
mba'eve iporãva.
17 Tokakuaa ne ndive
ne mitã nguéra,
ha anítei nde rogagua'ỹ
oiko ne ndive.
18 Evy'a ne rembireko ndive
pe kuña remenda hague,
ne mitãme gueteri:
19 kuña ijuky ha isarakíva.
Ta ne monga'u imborayhúpe
ha ta ne myendy ikunu'ũme
opa ára.
20 Che ra'y,
mba'érepa nde akã rakúta
nde rapicha rembireko rehe?
Mba'érepa rehavi'úta
kuña ne mba'e'ỹva pyti'a?
21 Ñandejára oikuaapa
yvypóra rekovekue,
ha ohechapa moõ rupípa oiko.
22 Heko añávare
ojeréta itukumbo,
iñangaipa
omoñuhãta chupe,
23 ndojeheko mbo'éirõ
omanóta,
ha itavy etereígui
oñehundíta.
La mujer fácil, perdición del hombre
1 Atiende a mi sabiduría, hijo mío;
presta atención a mi inteligencia.
2 Así sabrás ser discreto
y podrás hablar con conocimiento.
3 Pues la mujer ajena habla con dulzura
y su voz es más suave que el aceite;
4 pero termina siendo más amarga que el ajenjo
y más cortante que una espada de dos filos.
5 Andar con ella conduce a la muerte;
sus pasos llevan directamente al sepulcro.
6 A ella no le importa el camino de la vida
ni se fija en lo inseguro de sus pasos.
7 Por lo tanto, hijo mío, atiéndeme,
no te apartes de mis enseñanzas.
8 Aléjate de la mujer ajena;
ni siquiera te acerques a la puerta de su casa,
9 no sea que pierdas el vigor de tus años
en manos de gente extraña y cruel,
10 o que algún extraño se llene
con el fruto de tu esfuerzo y tu trabajo.
11 Si no me atiendes, acabarás por lamentarlo
cuando tu cuerpo se consuma poco a poco.
12 Y dirás: «¡Cómo pude despreciar la corrección!
¡Cómo pude rechazar las reprensiones!
13 ¡No quise escuchar a mis maestros,
no atendí a los que me instruían,
14 y por poco llego al colmo de la desgracia
ante la comunidad entera!»
15 Calma tu sed con el agua
que brota de tu propio pozo.
16 No derrames el agua de tu manantial;
no la desperdicies derramándola por la calle.
17 Pozo y agua son tuyos, y de nadie más;
¡no los compartas con extraños!
18 ¡Bendita sea tu propia fuente!
¡Goza con la compañera de tu juventud,
19 delicada y amorosa cervatilla!
¡Que nunca te falten sus caricias!
¡Que siempre te envuelva con su amor!
20 ¿Por qué enredarte, hijo mío, con la mujer ajena?
¿Por qué arrojarte en brazos de una extraña?
21 El Señor está pendiente de la conducta del hombre;
no pierde de vista ninguno de sus pasos.
22 Al malvado lo atrapa su propia maldad;
su propio pecado lo sujeta como un lazo.
23 Su indisciplina lo llevará a la muerte;
su gran necedad, a la perdición.