Jesús Pilato rovake
(Mt 27.1-2Mt 11-14Mc 15.1-5Jn 18.28-38)
1 Opavave opu'ã ha ogueraha hikuái Jesúspe Pilato rovake. 2 Henondépe oñepyrũ oñe'ẽ hese he'ívo:
--Rojuhu ko kuimba'épe oporomopu'ãmba oikóvo tetãpýre. He'i nañame'ẽi vaerãha viru mburuvicha guasu Roma guápe. Ha upéi ave he'i ijehe ha'eha Mesías, pe mburuvicha guasu.
3 Pilato oporandu chupe:
--Nde piko hína judío kuéra ruvicha guasu?
Jesús he'i chupe:
--Ndéma niko ere.
4 Aipórõ Pilato he'i umi pa'i ruvichápe ha opavavépe:
--Ndajuhúi hese mba'eve ikatúva omoĩ vai chupe.
5 Ha'e kuéra katu he'i he'ive:
--Opa ombo'évape oporomopu'ãmba. Oñepyrũ Galiléape, ha ágã péina Judeapeháma.
Jesús Herodes rovake
6 Ohendúvo upéva, Pilato oporandu pe kuimba'épa Galileagua. 7 Ha oikuaávo Jesús ouha pe yvy oĩva Herodes poguýpegui, omondo chupe hendápe. Oĩgui ha'e umíva umi árape Jerusalénpe. 8 Ohechávo Jesúspe, Herodes ovy'aiterei, heta árama ohechaségui chupe, oguahẽ niko ijapysápe opa oje'éva hese, ha oha'arõva ohechami peteĩ mba'e rechapyrã ojapo ramo. 9 Heta mba'e oporandu chupe, Jesús katu nde'íri chupe mba'eve. 10 Oĩ avei upépe umi pa'i ruvicha ha Moisés rembiapoukapy mbo'eha kuéra, oñe'ẽ jey-jeýva Jesús rehe. 11 Aipórõ, Herodes ha iñorãirõhára kuéra ojahéi hese, ha oñembohorývo omonde hese ao hepy ha ojeguapáva, mburuvicha guasu mba'éicha. Upe rire, Herodes omondo jey Jesúspe Pilato rendápe. 12 Upéva upe árape oiko porã jey vaekue oñondive Herodes ha Pilato, upe mboyve katu ndaija'éi vaekue ojuehe.
Pilato he'i Jesús ojejuka haguã
(Mt 27.15-26Mc 15.6-15; Jn 18.39--19.16)
13 Pilato ombyaty umi pa'i ruvichápe, mburuvicha kuérape ha opavavépe, 14 ha he'i chupe kuéra:
--Peẽ niko peru chéve ko kuimba'e, pejévo hese oikoha oporomopu'ãmba. Che katu amba'e porandu chupe pene renondépe, ha ndajuhúi mba'eve umi ivaíva peje vaekue chéve hese. 15 Ha Herodes upéicha avei, upévare ombou jey ñandéve. Pehecháma, ndojapói niko mba'eve ikatu haguã ojejuka. 16 Ainupãukáta ha upéi ahejáta oho.
17 Páskua arete jave niko, Pilato opoi vaerãva peteĩ yvyrakuápe oĩvagui, oguerohorývo Jerusalén guápe. 18 Upépe oñepyrũ osapukaipa hikuái:
--Ndaipóri upéva. Epoi oréve Barrabásgui!
19 Barrabás oñemoinge ra'e yvyrakuápe peteĩ ñepu'ãnguére upe távape, ha oporojuka haguére. 20 Pilato, opoiségui Jesúsgui, oñe'ẽ jey chupe kuéra. 21 Ha'e kuéra katu osapukái hatãve:
--Emosãingo kurusúre! Emosãingo kurusúre!
22 Mbohapy jeyha Pilato he'i jey chupe kuéra:
--Mba'e ivaíva piko ojapo ra'e? Che ndajuhúi hese mba'eve ivaíva ikatu haguã ojejuka. Ainupãukáta ha upéi ahejáta oho.
23 Ha'e kuéra katu osapukái jey-jey, ojerurévo ojehupi haguã kurusúre. Ha heta osapukáigui oiko pe ha'e kuéra oipotáva. 24 Pilato upémarõ ojapo pe ojejeruréva chupe. 25 Aipórõ opoi pe ha'e kuéra ojerure vaekuégui, pe oĩva yvyrakuápe ñepu'ãnguére ha oporojuka haguére, ha oheja Jesúspe ipópe kuéra.
Jesúspe oñemosãingo kurusúre
(Mt 27.32-44Mc 15.21-32Jn 19.17-27)
26 Oguerahávo Jesúspe omosãingo haguã kurusúre, ohuguãitĩ hikuái peteĩ kuimba'e táva Cirenegua hérava Simón, oúva hína ñúgui. Ha ohupi hikuái ijati'ýre pe kurusu ogueraha haguã Jesús rapykuéri.
27 Heta tavagua ha heta kuña ojahe'o ha osapukái joáva ñembyasýgui, oho hapykuéri. 28 Ha Jesús oma'ẽ hese kuéra ha he'i:
--Peẽ kuña Jerusalengua, ani pejahe'o che rehe. Pejahe'o uvei pende rehe ha pene memby kuérare. 29 Oúta hína ára oje'étaha: “Ovy'aiténepa umi ikatu'ỹva imemby, umi kuña imemby'ỹ vaekue ha umi oguereko'ỹva mitã omongakuaa vaerã.” 30 Upépe opavave he'íne umi yvytýpe: ‘Pe'a ore ári!’, ha umi yvy pu'ãme: ‘Ore mokañýna!’ 31 Pe yvyra hokývare ojapo ramo péicha, mba'épa ndojapói chéne hikuái pe ipirúvare?
32 Ogueraha avei hikuái mokõi oporojuka vaekuépe, oñemosãingo haguã kurusúre Jesús ykére. 33 Oguahẽvo peteĩ hendápe hérava “Akãngue Renda” omosãingo hikuái Jesúspe kurusúre, ha umi mokõi oporojuka vaekuépe. Peteĩ ijakatúape ha pe ambue ijasúpe. 34 Jesús he'i: “Che ru, eheja rei chupe kuéra, ndoikuaáinteko ojapóva.”
Ha umi ñorãirõhára oity po'a oñomboja'o haguã umi Jesús aokuére. 35 Ha opavave oĩva upépe oma'ẽ joa hikuái hese. Ha mburuvicha kuéra jepeve oñembohory hese, ha he'i:
--Hetápeko oipysyrõ vaekue. Tojapo ijehe ko'ágã, añete ramoha ha'e upe Mesías,*f** Tupã oiporavo vaekue.
36 Umi ñorãirõhára oñembohory avei Jesús rehe. Oñemboja, ho'uka chupe kaguy hái, 37 ha he'i:
--Nde ramo judío kuéra ruvicha guasu, nde voi eñepysyrõ!
38 Ha oĩ peteĩ kuatia iñakã ári, he'íva: ‘Kóva hína judío kuéra ruvicha guasu!’
39 Peteĩva pe oporojuka vaekue, oĩva kurusúre ijykére, oñembohory hese:
--Nde ramo upe Mesías, eñepysyrõ nde, ha ore pysyrõ oréve ave!
40 Pe ambue katu oja'o upe hapichápe ha he'i chupe:
--Nderekyhyjéi piko Tupãgui, ñaime niko hína peteĩcha?
41 Ñande niko hekópe jahasa asy hína. Oñemyengovia ñandéve hína ñane rembiapo vaikue. Ko kuimba'e katu ndojapói mba'eve ivaíva.
42 Upéi he'i Jesúspe:
--Jesús, ne mandu'amíke che rehe reñepyrũvo reisãmbyhy.
43 Jesús he'i chupe:
--Añetehápe ha'e ndéve, ko árape reimetaha che ndive yvágape!
Jesús omano
(Mt 27.45-56Mc 15.33-41Jn 19.28-30)
44 Asaje guive ka'aru mbyte peve, yvy tuichakue opyta pytũguýpe. 45 Kuarahy ndohesapevéi. Ha pe Tupao ryepy pegua ahoja sãingo osoro mbyte rupi. 46 Jesús hatã osapukái, ha he'i:
--Che ru, nde pópe amoĩ che espíritu!
Ha he'ívo upéva omano.
47 Pe ñorãirõhára ruvicha Romagua ohechávo mba'épa oiko, omomba'ete Tupãme, ha he'i:
--Kóva niko añetehápe Tupã Ra'y ra'e.
48 Opavave oĩva upépe ha ohecha mba'épa ojehu, oinupã ohóvo ipyti'a ñembyasýgui. 49 Umi oikuaáva Jesúspe opyta mombyrymi. Ha umi kuña oho vaekue hapykuéri Galiléa guive ave, oma'ẽ hikuái upépe.
Jesús oñeñotỹ
(Mt 27.57-61Mc 15.42-47Jn 19.38-42)
50-51 Oiko vaekue peteĩ kuimba'e heko joja ha imba'e porãva hérava José, Arimateagua, peteĩ táva Judá pegua. Ha'e niko peteĩva umi judío ruvicha kuéra atyha pegua. Ko José, oha'arõva Tupã sãmbyhy ha noĩriva pe mburuvicha aty ojapóvare, 52 oho ohechávo Pilátope, ha ojerure chupe Jesús retekue. 53 Omboguejy rire pe kurusúgui, oñuã peteĩ savanáme ha omoĩ pe tyvy ojejapo vaekuépe peteĩ itakuápe, avave oñeñotỹ'ỹ haguépe gueteri. 54 Upérõ, oñembosako'íma hína pytu'uha ára, oguahẽmbotámava.
55 Umi kuña omoirũ vaekue Jesúspe Galiléa guive, oho ha ohecha hikuái upe tyvy ha oma'ẽ mba'éichapa oñemoĩ ra'e upépe hetekue. 56 Oho jeývo hógape kuéra, ombosako'i hikuái mba'e ryakuã porã omona haguã Jesús retekuére.
Jesús oikove jey
(Mt 28.1-10Mc 16.1-8Jn 20.1-10)
Ha umi kuña opytu'u, pytu'uha árape he'iháicha tembiapoukapy.
Jesús ante Pilato
(Mt 27.1-2Mt 11-14Mc 15.1-5Jn 18.28-38)
1 Todos los del Consejo se levantaron y llevaron a Jesús ante Pilato. 2 En su presencia comenzaron a acusarlo. Decían:
—Hemos encontrado a este hombre alborotando a nuestro pueblo. Dice que no debemos pagar impuestos al emperador, y además afirma que él es el Mesías, el rey.
3 Pilato le preguntó:
—¿Eres tú el rey de los judíos?
—Tú lo has dicho —contestó Jesús.
4 Entonces Pilato dijo a los jefes de los sacerdotes y a la gente:
—No encuentro en este hombre razón alguna para condenarlo.
5 Pero ellos insistieron con más fuerza:
—Con sus enseñanzas está alborotando a todo el pueblo. Comenzó en Galilea, y ahora sigue haciéndolo aquí, en Judea.
Jesús ante Herodes
6 Al oír esto, Pilato preguntó si el hombre era de Galilea. 7 Y al saber que Jesús era de la jurisdicción de Herodes, se lo envió a este, pues en esos días también se encontraba en Jerusalén. 8 Al ver a Jesús, Herodes se puso muy contento, porque durante mucho tiempo había querido verlo, pues había oído hablar de él y esperaba verlo hacer algún milagro. 9 Le hizo muchas preguntas, pero Jesús se quedó callado. 10 También estaban allí los jefes de los sacerdotes y los maestros de la ley, que lo acusaban con vehemencia. 11 Entonces Herodes y sus soldados lo trataron con desprecio, y para burlarse de él lo vistieron con ropas espléndidas. Luego Herodes lo envió nuevamente a Pilato. 12 Aquel día Pilato y Herodes se hicieron amigos, ya que antes habían estado enemistados.
Jesús es sentenciado a muerte
(Mt 27.15-26Mc 15.6-15Jn 18.39—19.16)
13 Pilato reunió a los jefes de los sacerdotes, a las autoridades y al pueblo, 14 y les dijo:
—Ustedes me trajeron a este hombre, diciendo que alborota al pueblo; pero yo lo he interrogado delante de ustedes y no lo he encontrado culpable de ninguna de las faltas de que lo acusan. 15 Ni tampoco Herodes, puesto que nos lo ha devuelto. Ya ven, no ha hecho nada que merezca la pena de muerte. 16 Voy a castigarlo y después lo dejaré libre.
18 Pero todos a la vez comenzaron a gritar:
—¡Acaba con ese! ¡Déjanos libre a Barrabás!
19 A este Barrabás lo habían metido en la cárcel por una rebelión ocurrida en la ciudad, y por un asesinato. 20 Pilato, que quería dejar libre a Jesús, les habló de nuevo; 21 pero ellos gritaron con más fuerza:
—¡Crucifícalo! ¡Crucifícalo!
22 Por tercera vez Pilato les dijo:
—Pues ¿qué mal ha hecho? ¡Yo no encuentro en él nada que merezca la pena de muerte! Voy a castigarlo y después lo dejaré libre.
23 Pero ellos insistían y pedían a gritos que lo crucificara; y tanto gritaron que consiguieron lo que querían. 24 Pilato accedió a su petición, 25 así que dejó libre al hombre que habían escogido, el que estaba en la cárcel por rebelión y asesinato, y entregó a Jesús a la voluntad de ellos.
Jesús es crucificado
(Mt 27.32-44Mc 15.21-32Jn 19.17-27)
26 Cuando llevaban a Jesús para crucificarlo, un hombre llamado Simón, natural de Cirene, venía del campo; a este lo agarraron, le pusieron la cruz encima y lo obligaron a llevarla detrás de Jesús.
27 Lo seguía mucha gente, incluso una gran cantidad de mujeres que se golpeaban el pecho y se lamentaban por él. 28 Jesús las miró y les dijo:
—Mujeres de Jerusalén, no lloren por mí, sino por ustedes mismas y por sus hijos. 29 Porque vienen días en que se dirá: “¡Dichosas las estériles, aquellas que nunca dieron a luz ni amamantaron!” 30 Entonces la gente dirá a los montes: “¡Caigan sobre nosotros!”, y a las colinas: “¡Escóndannos!” 31 Porque si con el árbol verde hacen todo esto, ¿qué no harán con el seco?
32 También llevaban a dos criminales para crucificarlos junto con Jesús. 33 Cuando llegaron al sitio llamado La Calavera, crucificaron a Jesús y a los dos criminales, uno a su derecha y otro a su izquierda. [34 Jesús dijo: «Padre, perdónalos, porque no saben lo que hacen.»]
Y los soldados echaron suertes para repartirse entre sí su ropa. 35 La gente estaba en pie allí, mirando; y hasta las autoridades se burlaban de él, y decían:
—Salvó a otros, ¡que se salve a sí mismo ahora, si de veras es el Mesías de Dios, su escogido!
36 Los soldados también se burlaban de Jesús. Se acercaban y le daban a beber vinagre, 37 y le decían:
—¡Si tú eres el rey de los judíos, sálvate a ti mismo!
38 Y en la parte superior de la cruz había una inscripción que decía: «Este es el rey de los judíos.»
39 Uno de los criminales que estaban allí colgados, lo insultaba y le decía:
—¡Si tú eres el Mesías, sálvate a ti mismo y sálvanos también a nosotros!
40 Pero el otro lo reprendió, y le dijo:
—¿No tienes temor de Dios, ni siquiera ahora que sufres el mismo castigo? 41 Nosotros estamos sufriendo con toda razón, porque estamos pagando el justo castigo de lo que hemos hecho; pero este hombre no hizo nada malo.
42 Luego añadió:
—Jesús, acuérdate de mí cuando comiences a reinar.
43 Jesús le contestó:
—Te aseguro que hoy estarás conmigo en el paraíso.
Muerte de Jesús
(Mt 27.45-56Mc 15.33-41Jn 19.28-30)
44 Desde el mediodía y hasta las tres de la tarde, toda la tierra quedó en oscuridad. 45 El sol dejó de brillar, y el velo del templo se rasgó por la mitad. 46 Jesús gritó con fuerza, y dijo:
—¡Padre, en tus manos encomiendo mi espíritu!
Y al decir esto, murió.
47 Cuando el centurión vio lo que había pasado, alabó a Dios y dijo:
—Verdaderamente este hombre era inocente.
48 Toda la multitud que estaba presente para ver aquel espectáculo se fue de allí golpeándose el pecho. 49 Mientras tanto, los conocidos de Jesús se mantenían a distancia, y también las mujeres, que lo habían seguido desde Galilea, observaban de lejos todo lo que pasaba.
Jesús es sepultado
(Mt 27.57-61Mc 15.42-47Jn 19.38-42)
50 Había un hombre bueno y justo llamado José, que era miembro del Consejo. 51 Este José, natural de Arimatea, esperaba el reino de Dios, y no estuvo de acuerdo con la decisión del Consejo, ni con lo que habían hecho. 52 Él fue a ver a Pilato para pedirle el cuerpo de Jesús. 53 Después de que bajaron el cuerpo de la cruz, lo envolvió en una sábana de lino y lo puso en un sepulcro excavado en una peña, donde todavía no habían sepultado a nadie. 54 Era el día de la preparación para el sábado, el cual estaba a punto de comenzar.
55 Las mujeres que habían acompañado a Jesús desde Galilea fueron y vieron el sepulcro, y se fijaron en cómo habían puesto el cuerpo. 56 Cuando regresaron, prepararon perfumes y ungüentos.
Anuncio de la resurrección de Jesús
(Mt 28.1-10Mc 16.1-8Jn 20.1-10)
Después ellas descansaron el sábado, conforme al mandamiento.