1 Tetãgua oikóva pytũmbýpe,
ohecha peteĩ mba'e rendy tuicháva;
umi pytũmbýpe oikóva ári,
ohesape upe mba'e rendy.
2 Remongakuaa tory,
ha heta ojevy'a.
Opavave ovy'a ne renondépe,
kóga ñemono'õme ramo guáicha,
ovy'aháicha umi oñomboja'óva
opa mba'e ñorãirõme guarére.
3 Mba'e pohýi ijati'ýre oĩva,
mba'e pohýi ijapére oguapýva,
inupãhára po pegua yvyra,
remyangu'ipa,
Madiánpe ramo guaréicha.
4 Ipy rehegua
ombohyapu vaekue ñorãirõhára,
ha ijao kuéra
tuguýpe ojehypýiva,
ojehapýta ha tatápe ikusuguéta.
5 Ou haguére ñandéve mitãmi,
mitã ra'y oñeme'ẽ ñandéve.
Chupe oñeme'ẽta
pu'aka oisãmbyhy haguã.
Ha oñembohérata ha'e:
“Mbo'ehára imombe'upyrã”,
“Tupã imbaretéva”,
“Túva opa ára oikovéva”,
“Mburuvicha guasu,
py'a guapy reruha”.
6 Itúva ypykue
David guapyhápe oguapýta;
opa rupi oipysóta ipokatu
ha py'a guapy ndopa mo'ãi,
hetã imbaretéta,
teko joja
ha hekopeguáta ipyenda,
águive opa árape guarã.
à mba'e ojapóta
Ñandejára ipu'akapáva mborayhu.
Ñandejára ipochy Israelgua ndive
7 Ñandejára omondo
iñe'ẽ Israélpe,
oñe'ẽ Jacob retã guápe:
8 Opa Efraingua
Samaríape oikóva,
oikuaa pe he'iséva.
Jejapo ha jererovúpe
he'i joa hikuái:
9 “To'apa umi ladríllo,
ore katu romopu'ãta itágui,
víga toñekytĩ,
iporãvévape romyengoviáta.”
10 Ñandejára ombou
ñorãirõhára ipochy etereíva,
ha'e voi he'i chupe
ondyry haguã.
11 Kuarahy resẽ guio sírio kuéra,
kuarahy reike guio filistéo.
Peteĩ jejuru pe'ápe
omokõ Israel guápe.
Opáichante Ñandejára
ndaipochy poíri,
ha akóinte omopu'ã ipo.
12 Israelgua katu
ndojevýi inupãha gotyo,
ndohekái
Ñandejára ipu'akapávape.
13 Upévare peteĩ árape voi
Ñandejára oikytĩta Israel guágui
huguái ha iñakã!
14 Myakãhára*f** ha mburuvicha
hína iñakã,
Maranduhára*f** japu katu
huguái.
15 Umi mburuvicha
omyakã tavy ko'ã tetã guápe,
ha umi oñesãmbyhýva okañy.
16 Upévare Ñandejára
ndoiporiahurerekói
mitã rusúpe,
nombyasýi tyre'ỹ
ha iména manóvape,
tetãgua oĩ haguéicha
iñañágui
ha ndohayhúigui Ñandejárape,
ha opavave výro reíre oñe'ẽ.
Opáichante Ñandejára ndaipochy poíri,
ha akóinte omopu'ã ipo.
17 Upe teko aña hendy tatáicha,
javorái ha ñuatĩndy ohapypa,
ka'aguy rehe ova ha ohapy,
ha tatatĩ eta yvate omopu'ã.
18 Ñandejára ipu'akapáva
pochy rendy rupi,
okaipa upe yvy,
upe tetãgua rehe okaru tata
ha avave ndojepy'apýi
hapicháre.
19 Opavave okaru
ha akóinte iñembyahýi,
ho'u ojuhúva ha nahyguãtãi,
hapicha ro'o jepeve ho'u.
20 Manasés omokõ Efraínpe
ha Manaséspe Efraín,
ha mokõive Judá rehe ojepoi.
Opáichante
Ñandejára ndaipochy poíri,
ha akóinte omopu'ã ipo.
1a 1a (8.23a) ¡Ningún oprimido podrá escapar!
Nacimiento y reinado del Príncipe de la paz
1b 1b (8.23b) Al principio Dios humilló a Galilea, tierra de Zabulón y de Neftalí, región vecina a los pueblos paganos, que se extiende desde el otro lado del Jordán hasta la orilla del mar; pero después le concedió mucho honor.
2 2 (1) El pueblo que andaba en la oscuridad
vio una gran luz;
una luz brilló para los que vivían en tinieblas.
3 3 (2) Señor, has traído una gran alegría;
muy grande es el gozo que has causado.
Ante ti, todos se alegran, como en tiempo de cosecha,
como se alegran quienes se reparten grandes riquezas.
4 4 (3) Tú has liberado a tu pueblo
de la esclavitud que lo oprimía,
de la opresión que lo afligía,
de la tiranía a que estaba sometido.
Fue como cuando destruiste Madián.
5 5 (4) Las botas que hacían resonar los soldados
y los vestidos manchados de sangre
han sido quemados, destruidos por el fuego.
6 6 (5) Porque nos ha nacido un niño,
Dios nos ha dado un hijo,
y a él se ha dado el poder de gobernar.
Y se le han dado estos nombres:
Consejero admirable, Dios invencible,
Padre eterno, Príncipe de paz.
7 7 (6) Se sentará en el trono de David,
y extenderá su poder real a todas partes,
y la paz no se acabará;
su reinado quedará bien establecido,
y sus bases serán la justicia y el derecho
desde ahora y para siempre.
Esto lo hará el ardiente amor del Señor todopoderoso.
Ira del Señor contra el reino de Israel
8 8 (7) El Señor ha enviado un mensaje a Israel,
al pueblo de Jacob;
9 9 (8) todo el pueblo de Efraín, que vive en Samaria,
lo ha entendido.
Con orgullo y altanería se atreven a decir:
10 10 (9) «Si se han derrumbado los ladrillos,
ahora vamos a construir con piedra.
Si han cortado las vigas de sicómoro,
ahora vamos a cambiarlas por vigas de cedro.»
11 11 (10) El Señor ha hecho venir terribles enemigos;
él mismo les ha dado la orden de atacar.
12 12 (11) Por el oriente llegan los sirios,
por el occidente, los filisteos;
¡de un bocado se han tragado a Israel!
Y, sin embargo, la ira del Señor no se ha calmado;
él sigue amenazando todavía.
13 13 (12) Pero el pueblo no se volvió a Dios, aunque lo castigaba;
el pueblo no buscó al Señor todopoderoso.
14 14 (13) El Señor trató entonces al reino de Israel
como quien le corta a un animal la cola y la cabeza,
como quien derriba palmeras y juncos por igual.
¡Todo esto lo hizo en un solo día!
15 15 (14) (La cabeza representa a los ancianos y los jefes;
la cola, a los profetas que enseñan mentiras.)
16 16 (15) Los jefes han extraviado a este pueblo,
y los que buscaban un guía se perdieron.
17 17 (16) Por eso el Señor no tuvo compasión de los jóvenes,
ni misericordia de los huérfanos y las viudas.
Porque el pueblo entero es impío y perverso
y todos dicen disparates.
Y sin embargo la ira del Señor no se ha calmado;
él sigue amenazando todavía.
18 18 (17) La maldad hace estragos
como un incendio que devora espinos y maleza,
y quema luego los árboles del bosque
y los lanza por los aires entre torbellinos de humo.
19-20 19-20 (18-19) Por la ira del Señor todopoderoso
el país arde en llamas,
el fuego consume a la gente,
que se come la carne de sus propios hijos
y no tiene compasión de sus hermanos.
Aquí, uno devora lo que encuentra, y se queda con hambre;
allá, otro come, pero no queda satisfecho.
21 21 (20) Manasés destruye a Efraín, Efraín a Manasés,
y ambos se lanzan contra Judá.
Y sin embargo, la ira del Señor no se ha calmado;
él sigue amenazando todavía.