Maranduhára*f** Natán marandu Davídpe
(2 S 7.1-29)
1 Oikóma ramo David hóga guasúpe, he'i maranduhára*f** Natánpe:
—Che aiko óga porãme, ha Ñandejára karameguã katu oĩ óga vakapípe.
2 Natán he'i chupe:
—Ejapo pe rejaposéva. Ñandejára niko oĩ ne ndive.
3 Tupã katu, upe pyharépe voi, oñe'ẽ Natánpe, ha he'i chupe: 4 “Tereho eñe'ẽ che rembiguái David ndive ha ere chupe ko ha'ekáva chupe: ‘Na nde mo'ãi pe rejapótava chéve che rogarã. 5 Anohẽ guive Israélpe ko'agãite peve, ndaikói vaekue óga porãme; óga vakapípente uvei, ha ajererova águio pégotyo. 6 Aiko aja ijapytépe kuéra, ndajeruréi vaekue mavave tendotápe che amoĩ vaekue Israel sãmbyhyhárõ, omopu'ã haguã chéve óga porã.’ 7 Upévare ere che rembiguái Davídpe, che, Ñandejára che pu'akapáva, ha'ekaha chupe kóicha: ‘Che roguenohẽ vaekue nde ovecha kuéra korágui, ovecha rapykuéri reikohágui, reiko haguã che retã Israel ruvichárõ. 8 Romoirũ vaekue mamo rehoha rupi, ahundi opa nde rehe ija'e'ỹvape, ha romoherakuã vaekue umi karai guasu kuéra herakuã guasuháicha ko yvy ári. 9 Upéi ave, ambosako'i vaekue che retãgua Israel rendaguã ha upépe amohenda chupe kuéra oiko haguã henda teépe, ikatu'ỹ haguãme avave omyangekói chupe kuéra, térã umi mba'e vai apoha oguereko asy chupe kuéra ymave guaréicha, 10 amoĩrõ guare tendota kuéra oisãmbyhy haguã Israel guápe. Che roipe'áta opa nde rehe ija'e'ỹvagui. Ha che ha'e ndéve, che ame'ẽtaha ndéve ne ñemoñarerã. 11 Opa vove nde rekove ko yvy ári ha remano, amoĩta peteĩ ne ñemoñare ne rendaguépe ha amohendáta chupe nde guapyhápe. 12 Ha'e omopu'ãta chéve che tupaorã, ha che amoĩta chupe iguapyhápe opa árape guarã. 13 Che itúvata ha ha'e che ra'ýta. Ndajei mo'ãi chugui araka'eve, ajei haguéicha pe ne mboyve guarégui. 14 Amohendáta chupe che rógape ha che retãme ha iguapyha ndoku'e mo'ãi araka'eve.’”
15 Natán omombe'u opa ko'ã mba'e Davídpe, ohecha ha ohendu hagueichaite.
16 Upémarõ mburuvicha guasu David oike Ñandejára rendápe oñe'ẽ haguã hendive ha he'i: “Tupã che Jára, máva piko che ha che rogagua, che moguahẽ haguã ko'apete peve? 17 Ha michĩ etereígui gueteri vaicha ndéve ko rejapóva, Tupã che Jára, ne mandu'a avei ne rembiguái róga ko'ẽrõ guáre, ha che apo karai guasu heko yvatéva ramo. 18 Mba'épa ikatu che ha'eve ndéve, ko che mbojerovia eterei ha che kuaa porãitéva? 19 Ne rembiguái rayhupápe, nde reipota haguéicha che Jára, rejapo ko'ã mba'e hechapyrãva, ha rehechauka upéicha nde mba'e guasu ijapyra'ỹva. 20 Ha, che Jára! Ndaipóri ndeichagua ha ndaipóri tupã ambue, ore voi rohendu haguéicha.
21 Ne retã Israel rehe ñañe'ẽtarõ, ndaipóri ha'eichagua. Chupe ñoite ko yvy ári renohẽ vaekue ijopyha poguýgui rejapo haguã chugui ne retã tee, remoherakuã guasu chupe, ha hesehápe rejapo vaekue hetaite mba'e hechapyrãva. Egíptogui renohẽrõ guare ne retã guápe, remosẽ vaekue henonderãgui ambue tetã nguéra.
22 Nde Ñandejára, rejapo vaekue tetã Israélgui tetã ne mba'erã opa árape guarã ha nde hína Tupã Ijára. 23 Ha ko'ágã che Jára, emoañete kena opa ára peve guarã ko ne ñe'ẽ reme'ẽva ne rembiguái ha hóga guápe, ha ejapo ere haguéicha. 24 Taiñañete ne ñe'ẽ, ha toñemomba'e guasu nde réra opa árape. Toje'e: ‘Ñandejára ipu'akapáva niko Israel Tupã, ha añetehápe hína Tupã Israel peguarã.’ Ha che róga toĩ hatã ne renondépe. 25 Nde voi, Tupã che Jára, reikuaauka chéve remohendataha che rogagua, upévare che, ne rembiguái ramo jepe, ajerure ndéve kóicha. 26 Nde niko Tupã che Jára. Ne ñe'ẽ iñañete, ha reme'ẽta ne rembiguáipe ko'ã mba'e iporãitéva. 27 Upévare, ehovasa kena che róga, opyta haguã opa ára nde resa renondépe. Pe nde rehovasáva niko ojehovasáma opa ára peve guarã.”
Alianza de Dios con David
(2~S 7.1-29)
1 Cuando David estuvo ya instalado en su palacio, le dijo a Natán, el profeta:
—Mira, yo habito en un palacio de cedro, mientras que el arca de la alianza del Señor está bajo simples cortinas.
2 Y Natán le contestó:
—Pues haz todo lo que te has propuesto, porque cuentas con el apoyo de Dios.
3 Pero aquella misma noche, Dios se dirigió a Natán y le dijo: 4 «Ve y habla con David, mi siervo, y comunícale que yo, el Señor, he dicho: “No serás tú quien me construya un templo para que habite en él. 5 Desde el día en que saqué a Israel, hasta el presente, nunca he habitado en templos, sino que he estado yendo de una tienda de campaña a otra, y de un lugar a otro. 6 En todo el tiempo que anduve con ellos, jamás le pedí a ninguno de sus caudillos, a quienes puse para que gobernaran a mi pueblo, que me construyera un templo de madera de cedro.” 7 Por lo tanto, dile a mi siervo David que yo, el Señor todopoderoso, le digo: “Yo te saqué del redil, y te quité de andar tras el rebaño, para que fueras el jefe de mi pueblo Israel; 8 te he acompañado por dondequiera que has ido, he acabado con todos los enemigos que se te enfrentaron, y te he dado fama, como la que tienen los hombres importantes de este mundo. 9 Además he preparado un lugar para mi pueblo Israel, y allí los he instalado, para que vivan en un lugar fijo, donde nadie los moleste ni los malhechores los opriman como al principio, 10 cuando puse caudillos que gobernaran a mi pueblo Israel. Yo humillaré a todos tus enemigos. Y te hago saber que te daré descendientes, 11 y que cuando tu vida llegue a su fin y mueras, yo estableceré a uno de tus descendientes y lo confirmaré en el reino. 12 Él me construirá un templo, y yo afirmaré su trono para siempre. 13 Yo le seré un padre, y él me será un hijo. No le retiraré mi bondad como lo hice con quien reinó antes de ti, 14 sino que lo confirmaré para siempre en mi casa y en mi reino. Y su trono quedará establecido para siempre.”»
15 Natán le contó a David todo esto, exactamente como lo había visto y oído. 16 Entonces el rey David entró para hablar delante del Señor, y dijo:
«Señor y Dios, ¿quién soy yo y qué es mi familia para que me hayas hecho llegar hasta aquí? 17 ¡Y tan poca cosa te ha parecido esto, Señor y Dios, que hasta has hablado del porvenir de la dinastía de tu siervo y me has mirado como a un hombre de posición elevada! 18 ¿Qué más te puedo decir del honor que has hecho a tu siervo, si tú conoces a este siervo tuyo? 19 Señor, todas estas maravillas las has hecho en atención a tu siervo, según lo quisiste y para darlas a conocer. 20 Señor, no hay nadie como tú, ni existe otro dios aparte de ti, según todo lo que nosotros mismos hemos oído. 21 En cuanto a Israel, tu pueblo, ¡no hay otro como él, pues es nación única en la tierra! Tú, oh Dios, lo libertaste para que fuera tu pueblo, y te hiciste famoso al hacer grandes y maravillosas proezas. A tu pueblo, al que rescataste de Egipto, lo has librado de las demás naciones, 22 porque tú has tomado a Israel como tu pueblo para siempre, y tú, Señor, serás su Dios.
23 »Así pues, Señor, confirma para siempre la promesa que has hecho a tu siervo y a su dinastía, y cumple lo que has dicho. 24 ¡Que tu promesa se realice fielmente y que tu nombre sea siempre engrandecido, y se diga que el Señor todopoderoso es el Dios de Israel, que él es realmente Dios para Israel! ¡Que la dinastía de tu siervo David se mantenga firme con tu protección! 25 Tú, Dios mío, me has hecho saber que vas a establecer mi dinastía; por eso yo, aunque soy tu siervo, voy a hacerte una súplica. 26 Tú, Señor, eres Dios y has prometido tratar a tu siervo con tanta bondad; 27 y ahora te has dignado bendecir a la dinastía de tu siervo para que permanezca bajo tu protección para siempre. Tú, Señor, la has bendecido y será bendita para siempre.»