Jonás huye de Dios
1 La palabra del Señor vino a Jonás hijo de Amitay, y le dijo:
2 «Levántate y ve a la gran ciudad de Nínive, y predica contra ella, porque hasta mí ha llegado la maldad de sus habitantes.»
3 Y Jonás se levantó para irse a Tarsis y huir de la presencia del Señor. Descendió a Jope, y halló una nave que partía para Tarsis. Entonces pagó su pasaje y, para alejarse de la presencia del Señor, subió a bordo, dispuesto a irse con ellos a Tarsis.
4 Pero el Señor hizo que en el mar se levantara un fuerte viento, y se desató una tempestad tan grande que parecía que la nave se iba a partir.
5 Los marineros tenían mucho miedo, y cada uno de ellos clamaba a su dios. Entonces echaron al mar los enseres que había en la nave, para deshacerse de ellos. Jonás, en cambio, había bajado al interior de la nave y se había echado a dormir.
6 Así que el patrón de la nave se le acercó y le dijo:
«¿Qué te pasa, dormilón? ¡Levántate, y clama a tu Dios! Tal vez tenga compasión de nosotros, y no pereceremos.»
7 Los marineros decían cada uno a sus compañeros:
«Vengan, echemos suertes para saber por culpa de quién nos ha sobrevenido este mal.»
Y echaron suertes, y la suerte recayó sobre Jonás.
8 Entonces ellos le dijeron:
«Dinos ahora por qué nos ha sobrevenido este mal. ¿A qué te dedicas? ¿De dónde vienes? ¿Cuál es tu país? ¿De qué pueblo eres?»
9 Y él les respondió:
«Soy hebreo, y temo al Señor, Dios de los cielos, que hizo el mar y la tierra.»
10 Aquellos hombres tuvieron mucho miedo, y le dijeron:
«¿Por qué has hecho esto?»
Y como sabían que Jonás huía de la presencia del Señor, pues él mismo se lo había dicho,
11 le dijeron:
«¿Qué haremos contigo para que el mar se calme?»
Y como el mar se iba embraveciendo más y más,
12 Jonás les respondió:
«Pues agárrenme y échenme al mar, y el mar se calmará. Yo sé bien que por mi culpa les ha sobrevenido esta gran tempestad.»
13 Aquellos hombres se esforzaron para llevar la nave a tierra, pero no pudieron porque el mar se iba embraveciendo más y más.
14 Entonces clamaron al Señor y dijeron:
«Señor, te rogamos que no nos dejes perecer por causa de este hombre, ni nos culpes de derramar sangre inocente, pues tú, Señor, haces lo que te parece mejor.»
15 Entonces tomaron a Jonás y lo arrojaron al mar, y la furia del mar se calmó.
16 Y aquellos hombres sintieron gran temor del Señor, y le ofrecieron un sacrificio y le hicieron votos.
17 Pero el Señor tenía preparado un gran pez, para que se tragara a Jonás; y Jonás estuvo en el vientre del pez tres días y tres noches.
Jonás apyexánegkesso Dios
1 Appaqhetchessek axta Wesse' egegkok Jonás, apketche nak Amitai. Aptáhak axta apcháneya s'e: 2 “Emhók sa' tegma apwányam Nínive, eltennés sa' peya ko'o amasséssók ma'a, hakte wa'ak ko'o amya'a sekhakxa ektémakxa melya'assáxma.”
3 Axta eyke elyahákxohok Jonás, xénchek axta aqsa apwáxok éxánegkesek Wesse' egegkok, tén axta apmahágko m'a ekhágweyktamxa axta chá'a yántakpayhe tegma apwányam Jope. Apwetágwokmek axta xama yántakpayhe ketók ekteyapmakxa ekmako kamhagkok ma'a Tarsis; apyánmagkassek axta apchánta apmako emhagkok ma'a. 4 Aptekkessek axta eyke éxchahayam ekyennaqte agko' Wesse' egegkok ma'a neysekso nak wátsam ekwányam, yetlo élyaqyahayam élyawe agko' yegmen. Máxa axta entáhak peya enxoho katnéssesek nekha'a étkók yántakpayhe. 5 Keñe m'a ektáha nak apkeltamheykha yántakpayhe, awanhek axta apkelyegwakto, apsawhékpók axta apkelmaxneyágko m'a aqsok apcháyókxa nak chá'a. Keñe axta apmako yexyawásekxak yántakpayhe, apkexénteyk axta wátsam ekwányam ma'a ekyókxoho aqsok apkelseykha axta. Apmeyánteyk axta Jonás kóneg ekheykegkaxa nak aqsok neyseksa ekteme xa; axta apteyenwokmok ekyentaxno agko' ma'a. 6 Keñe axta apkemha apmonye' nak yántakpayhe apmahágko m'a aphakxa axta Jonás, aptáha apcháneya s'e:
—¿Yaqsa apkelana exchep se'e tén áto'? ¡Exatakha', elmaxna exchep xa Dios apagkok! Lapmaxcheyk sa' hempasmok hẽlwagkasek teyp negko'o.
7 Tén axta m'a aptáha chá'a apcháneya pók apkeltamheykha nak yántakpayhe s'e:
—Antawaksek xama aqsok, yaqwayam enxoho agya'asagkohok ektáha sensexnenagko.
Aptawásegkek axta xama aqsok, tén axta ekpehewokmo apkelsexnenagko m'a Jonás. 8 Keñe axta kéltáha kéláneya s'e:
—Hẽltennés hana, yaqsa kexaha ektáha sentemegwokmoho nak negko'o exma ¿Yaqsa aptamheykha apmeyókmo exchep se'e? ¿Háxko nahan apkeñamakxa? ¿Háxko nahan ekpayhókxa apchókxa? ¿Yaqsa énxet xép?
9 Aptáhak axta Jonás apchátegmowágko s'e:
—Ko'o hebreo, élpeykessamok ko'o m'a Wesse' Dios apha nak néten, apkelane nak wátsam ekwányam, tén han náxop.
10-11 Apkeltennáseyha axta Jonás apkeltamheykha nak yántakpayhe apyexánegkesa m'a Wesse' egegkok. Xama axta apkelleg'a xa, apkelwet'ak axta ekyágwokmoho eyáhapwa'a yegmen ma'a wátsam ekwányam, apkelyegwakkók apagko' axta, tén axta aptáha apkelmaxneyeyncha'a s'e:
—¿Yaqsa ektáha aptáha nak xa? ¿Háxko eyke negko'o anteméssesek xép yaqwayam enxoho kawanmeyekxak yegmen wátsam ekwányam?
12 —Hélyenyenta wátsam ekwányam, tén sa' kawanmeyekxak yegmen —axta aptáhak Jonás apchátegmowágko—. Ko'o keñamak xa éxchahayam ekyennaqte agko' nak, eyáhapwa'a nak kéxegke. 13 Apkelwasqápeykxók axta eykhe apkeltamheykha nak apmako ey'ásekxak neyáwa m'a yántakpayhe, mopwancha'ak axta eyke, hakte yágwokmók agko' axta eyáhapwe yegmen. 14 Keñe axta aptáha apkelmaxneya Wesse' egegkok se'e: “Wesse', nágyoho aqsa negko'o agmaskok eñama s'e énxet nak. Méko sa' agkok aptémakxa, ná hempehésseta aqsa negko'o m'a apketsapa enxoho, hakte xép Wesse', elának chá'a exchep ma'a apmakókxa enxoho elána'.”
15 Kélyenyenteyk axta wátsam ekwányam Jonás natámen apteme apkelpeywa xa, tén axta ekwanmeyákxo yegmen ma'a wátsam ekwányam nak. 16 Xama axta apkelwet'a ektáhakxa m'a apkeltamheykha nak yántakpayhe, apkelakawók apagko' axta Wesse' egegkok, tén axta apkelmésa aqsok apnaqtósso apkelnapma, apméssek axta nahan apkelpeywa apmako chá'a etnehek apkeláyo.
17 Apcháphássek axta eyke xama kelasma ekyawe Wesse' egegkok, yaqwayam kanaqsapok Jonás. Ántánxo ekhem axta apha Jonás ma'a kañe' kelasma ekyawe awáxok tén han ántánxo axta'a.