Pablo defiende su ministerio
1 Yo Pablo os ruego por la mansedumbre y ternura de Cristo, yo que estando presente ciertamente soy humilde entre vosotros, mas ausente soy osado para con vosotros; 2 ruego, pues, que cuando esté presente, no tenga que usar de aquella osadía con que estoy dispuesto a proceder resueltamente contra algunos que nos tienen como si anduviésemos según la carne. 3 Pues aunque andamos en la carne, no militamos según la carne; 4 porque las armas de nuestra milicia no son carnales, sino poderosas en Dios para la destrucción de fortalezas, 5 derribando argumentos y toda altivez que se levanta contra el conocimiento de Dios, y llevando cautivo todo pensamiento a la obediencia a Cristo, 6 y estando prontos para castigar toda desobediencia, cuando vuestra obediencia sea perfecta.
7 Miráis las cosas según la apariencia. Si alguno está persuadido en sí mismo que es de Cristo, esto también piense por sí mismo, que como él es de Cristo, así también nosotros somos de Cristo. 8 Porque aunque me gloríe algo más todavía de nuestra autoridad, la cual el Señor nos dio para edificación y no para vuestra destrucción, no me avergonzaré; 9 para que no parezca como que os quiero amedrentar por cartas. 10 Porque a la verdad, dicen, las cartas son duras y fuertes; mas la presencia corporal débil, y la palabra menospreciable. 11 Esto tenga en cuenta tal persona, que así como somos en la palabra por cartas, estando ausentes, lo seremos también en hechos, estando presentes. 12 Porque no nos atrevemos a contarnos ni a compararnos con algunos que se alaban a sí mismos; pero ellos, midiéndose a sí mismos por sí mismos, y comparándose consigo mismos, no son juiciosos. 13 Pero nosotros no nos gloriaremos desmedidamente, sino conforme a la regla que Dios nos ha dado por medida, para llegar también hasta vosotros. 14 Porque no nos hemos extralimitado, como si no llegásemos hasta vosotros, pues fuimos los primeros en llegar hasta vosotros con el evangelio de Cristo. 15 No nos gloriamos desmedidamente en trabajos ajenos, sino que esperamos que conforme crezca vuestra fe seremos muy engrandecidos entre vosotros, conforme a nuestra regla; 16 y que anunciaremos el evangelio en los lugares más allá de vosotros, sin entrar en la obra de otro para gloriarnos en lo que ya estaba preparado. 17 Mas el que se gloría, gloríese en el Señor; 18 porque no es aprobado el que se alaba a sí mismo, sino aquel a quien Dios alaba.
Pablo oñe'ẽ ijehe
1 Che Pablo, ajerure peẽme Cristo mborayhu ha ipy'a porã rupi, peje ramo jepe che rehe, aimérõ pende apytépe che py'a kangyha, ha mombyry ramo katu che mbareteha, 2 ajerure peẽme, ágã ahávo pohecha, aikotevẽ'ỹ haguã che mbarete umi he'ívape che rehe, aikoha yvypóra rekópe. Cháke aime hína ambohovái haguãicha chupe kuéra. 3 Yvypóra ramo jepe, ndaikói yvypóra rekópe. 4 Ha ndaha'éi añorãirõva umi mba'e yvypóra oiporúva oñorãirõ haguã reheve. Che añorãirõ Tupã pokatu rupi, ikatúva omboguarara yvýre umi óga mbarete. Ha upéicha ahundi opa mba'e oje'éva, 5 ha opaichagua juru atã ojokoséva ani haguã ojekuaa Tupãme. Opa yvypóra remiandu amoĩ Cristo poguýpe iñe'ẽ rendu haguã chupe, 6 ha aime amoĩ haguãicha hendaguãme oimeraẽva iñe'ẽ rendu'ỹvape, peẽ pene ñe'ẽ rendu vove hekópe.
7 Peẽ niko pema'ẽ opa mba'ére ijapére reínte. Oime ramo he'íva ijehe Cristo mba'eha, tekotevẽ oikuaa che avei Cristo mba'eha. 8 Ha che ajetu'u ramo jepe che pokatúre, ndarekói mba'érepa atĩ haguã upévare, ko Ñandejára voi ome'ẽ vaekue chéve ko pokatu, pomopu'ã haguã, ndaha'éi pombyai haguã. 9 Ndaipotái avave oimo'ã aporomongyhyjeseha che kuatiañe'ẽ nguéra rupi. 10 Oĩ he'íva che pohýi ha che mbareteha che kuatiañe'ẽ nguérape, ha aime jave pende apytépe che py'a kangy ha na ñe'ẽ kuaaiha. 11 Umi péicha oimo'ãva tekotevẽ oikuaa, umi mba'e ha'éva mombyry guive, ajapotaha aimévo pende apytépe.
12 Nahi'ãinte jepe chéve añembojoja umi oñembotuvichávare, térã ajerereko ha'e kueraichagua ramo. Ha'e kuéra voi omoĩ mba'éichapa oikóta, ha upévare ha'e kuéra oñoha'ã, ha péicha rupi ojavy. 13 Che katu, nda'éi che jehe mba'eve hendape'ỹ. Tupã he'i chéve mamoite pevépa amba'apo vaerã. Ha ha'e oheja roguahẽvo pene rendápe Coríntope. 14 Upévare nasẽi che rendaguãgui, upéicha vaerã mo'ã niko naiméi rire pende apytépe. Che raẽvete araha vaekue peẽme Cristo marandu porã. 15 Ha nañembotuichái ambue rembiapokuére, asẽvo che rendaguãgui. Upéva rangue aha'arõ ikatúne haguã amba'apove pende apytépe, peẽ pekakuaavévo pehóvo pende jeroviápe. Opáichavo, asẽ'ỹre che rendaguãgui. 16 Aha'arõ avei aipysovévo che rembiapo, amyerakuã haguã marandu porã pe peẽ peimeha mboypýri, aike'ỹre kokue che mba'e'ỹvape, ani haguã añembotuicha ambue rembiapokuére.
17 Oĩrõ oñembotuichaséva, toñembotuicha Ñandejára rehe. 18 Ndaha'éi pe oñembotuvichávape ojererohory vaerãva, pe Ñandejára omoĩ porãvape katu.