Eliú justifica su derecho de contestar a Job
1 Cesaron estos tres varones de responder a Job, por cuanto él era justo a sus propios ojos. 2 Entonces Eliú hijo de Baraquel buzita, de la familia de Ram, se encendió en ira contra Job; se encendió en ira, por cuanto se justificaba a sí mismo más que a Dios. 3 Asimismo se encendió en ira contra sus tres amigos, porque no hallaban qué responder, aunque habían condenado a Job. 4 Y Eliú había esperado a Job en la disputa, porque los otros eran más viejos que él. 5 Pero viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquellos tres varones, se encendió en ira. 6 Y respondió Eliú hijo de Baraquel buzita, y dijo:
Yo soy joven, y vosotros ancianos;
Por tanto, he tenido miedo, y he temido declararos mi opinión.
7 Yo decía: Los días hablarán,
Y la muchedumbre de años declarará sabiduría.
8 Ciertamente espíritu hay en el hombre,
Y el soplo del Omnipotente le hace que entienda.
9 No son los sabios los de mucha edad,
Ni los ancianos entienden el derecho.
10 Por tanto, yo dije: Escuchadme;
Declararé yo también mi sabiduría.
11 He aquí yo he esperado a vuestras razones,
He escuchado vuestros argumentos,
En tanto que buscabais palabras.
12 Os he prestado atención,
Y he aquí que no hay de vosotros quien redarguya a Job,
Y responda a sus razones.
13 Para que no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría;
Lo vence Dios, no el hombre.
14 Ahora bien, Job no dirigió contra mí sus palabras,
Ni yo le responderé con vuestras razones.
15 Se espantaron, no respondieron más;
Se les fueron los razonamientos.
16 Yo, pues, he esperado, pero no hablaban;
Más bien callaron y no respondieron más.
17 Por eso yo también responderé mi parte;
También yo declararé mi juicio.
18 Porque lleno estoy de palabras,
Y me apremia el espíritu dentro de mí.
19 De cierto mi corazón está como el vino que no tiene respiradero,
Y se rompe como odres nuevos.
20 Hablaré, pues, y respiraré;
Abriré mis labios, y responderé.
21 No haré ahora acepción de personas,
Ni usaré con nadie de títulos lisonjeros.
22 Porque no sé hablar lisonjas;
De otra manera, en breve mi Hacedor me consumiría.
Oike oñe'ẽ Elihú
1 Umi mbohapy kuimba'e, ohechávo Job he'i jey-jeyha ha'e heko potĩha noñombohovái véima hendive. 2 Aipo ramo, peteĩ karia'y hérava Elihú, bauzita Baraquel ra'y, Ram ñemoñare, ndojejokovéi pochýgui Job rehe, ohechávo he'i etereiha heko potĩha, ha ombojaha Tupã rehe iñañaha. 3 Ha ipochy avei mbohapyve Job rayhuháre, nombohováigui chupe hekópe ha oheja vai Tupãme. 4 Imitãvégui mbohapyve apytépe, Elihú oha'arõ okirirĩmba hikuái. 5 Ha ohechávo, ha'e kuéra ndoguereko veimaha he'i vaerã Jóbpe, ndojejokovéi, 6 ha oñepyrũ oñe'ẽ.
Elihú
Che mitã gueterígui
ha peẽ pende tujáma,
nda che rovái kuri ha'évo
che ave che remiandu.
7 Ha che jupe ha'e: “Toñe'ẽ
umi hetave mba'éma ohasa vaekue,
Ha'e kuéra
tohechauka iñaranduha”.
8 Tupãnte hína
upe oporomoarandúva,
Ipu'akapávante upe oipejúva
yvypórare ijespíritu.
9 Ituja haguérente
avave naiñarandúi,
hendyva haguérente
ndaha'éi oikuaa porãvéva.
10 Upévare ha'e:
“Ko'ágã
ta che rendu hikuái,
che ave areko ha'e vaerã.”
11 Ajapysaka porã kuri,
ha ahendu, mba'e-mba'épa
peje Job rekovére.
Ahendu pehekaha ñe'ẽ
iporã porãvéva,
12 ha ahecha avei, mavave
ndaikatuiha pembohovái
Jóbpe tekotevẽháicha.
13 Ha ani haguã peje
pene arandu etereiha,
Tupã, ndaha'éi yvypóra,
ombohováine chupe.
14 Job niko
nda chévei oñe'ẽ,
ha che,
na ñemoñe'ẽ mo'ãi chupe,
peẽ pejapoháicha.
15 Nde Job,
ko'ã mbohapy iñakã ypytũ,
ha ndojuhúi ñe'ẽ
ne mbohovái haguã;
16 ha ani reimo'ã
akirirĩtaha, ha'e kuéra
okirirĩ haguéicha,
ndoguerekovéigui mba'éichapa
ne mbohováita.
17 Che ave aikéta
ko ñe'ẽ ñembohovái atýpe,
ha ha'éta ha'e vaerã.
18 Che renyhẽ ñe'ẽgui
ha ndaikatu véima ajejoko.
19 Che py'aropu
haguãicha aime,
kaguy ryru pyahu
okapúvaicha.
20 Añe'ẽ mante vaerã
che py'a jera haguã,
rombohovái mante vaerã.
21 Nambojuru he'ẽ mo'ãi
ha nambojerovia mo'ãi avavépe,
22 Ha'éta ramo añetegua,
naporombojuru he'ẽiva voínte.
Ñande Apohare che nupãne
voi asyete ajapo ramo upéva!