Puestos los ojos en Jesús
1 Por tanto, nosotros también, teniendo en derredor nuestro tan grande nube de testigos, despojémonos de todo peso y del pecado que nos asedia, y corramos con paciencia la carrera que tenemos por delante, 2 puestos los ojos en Jesús, el autor y consumador de la fe, el cual por el gozo puesto delante de él sufrió la cruz, menospreciando el oprobio, y se sentó a la diestra del trono de Dios.
3 Considerad a aquel que sufrió tal contradicción de pecadores contra sí mismo, para que vuestro ánimo no se canse hasta desmayar. 4 Porque aún no habéis resistido hasta la sangre, combatiendo contra el pecado; 5 y habéis ya olvidado la exhortación que como a hijos se os dirige, diciendo:
Hijo mío, no menosprecies la disciplina del Señor,
Ni desmayes cuando eres reprendido por él;
6 Porque el Señor al que ama, disciplina,
Y azota a todo el que recibe por hijo.
7 Si soportáis la disciplina, Dios os trata como a hijos; porque ¿qué hijo es aquel a quien el padre no disciplina? 8 Pero si se os deja sin disciplina, de la cual todos han sido participantes, entonces sois bastardos, y no hijos. 9 Por otra parte, tuvimos a nuestros padres terrenales que nos disciplinaban, y los venerábamos. ¿Por qué no obedeceremos mucho mejor al Padre de los espíritus, y viviremos? 10 Y aquellos, ciertamente por pocos días nos disciplinaban como a ellos les parecía, pero este para lo que nos es provechoso, para que participemos de su santidad. 11 Es verdad que ninguna disciplina al presente parece ser causa de gozo, sino de tristeza; pero después da fruto apacible de justicia a los que en ella han sido ejercitados.
Los que rechazan la gracia de Dios
12 Por lo cual, levantad las manos caídas y las rodillas paralizadas; 13 y haced sendas derechas para vuestros pies, para que lo cojo no se salga del camino, sino que sea sanado. 14 Seguid la paz con todos, y la santidad, sin la cual nadie verá al Señor. 15 Mirad bien, no sea que alguno deje de alcanzar la gracia de Dios; que brotando alguna raíz de amargura, os estorbe, y por ella muchos sean contaminados; 16 no sea que haya algún fornicario, o profano, como Esaú, que por una sola comida vendió su primogenitura. 17 Porque ya sabéis que aun después, deseando heredar la bendición, fue desechado, y no hubo oportunidad para el arrepentimiento, aunque la procuró con lágrimas.
18 Porque no os habéis acercado al monte que se podía palpar, y que ardía en fuego, a la oscuridad, a las tinieblas y a la tempestad, 19 al sonido de la trompeta, y a la voz que hablaba, la cual los que la oyeron rogaron que no se les hablase más, 20 porque no podían soportar lo que se ordenaba: Si aun una bestia tocare el monte, será apedreada, o pasada con dardo; 21 y tan terrible era lo que se veía, que Moisés dijo: Estoy espantado y temblando; 22 sino que os habéis acercado al monte de Sion, a la ciudad del Dios vivo, Jerusalén la celestial, a la compañía de muchos millares de ángeles, 23 a la congregación de los primogénitos que están inscritos en los cielos, a Dios el Juez de todos, a los espíritus de los justos hechos perfectos, 24 a Jesús el Mediador del nuevo pacto, y a la sangre rociada que habla mejor que la de Abel.
25 Mirad que no desechéis al que habla. Porque si no escaparon aquellos que desecharon al que los amonestaba en la tierra, mucho menos nosotros, si desecháremos al que amonesta desde los cielos. 26 La voz del cual conmovió entonces la tierra, pero ahora ha prometido, diciendo: Aún una vez, y conmoveré no solamente la tierra, sino también el cielo. 27 Y esta frase: Aún una vez, indica la remoción de las cosas movibles, como cosas hechas, para que queden las inconmovibles. 28 Así que, recibiendo nosotros un reino inconmovible, tengamos gratitud, y mediante ella sirvamos a Dios agradándole con temor y reverencia; 29 porque nuestro Dios es fuego consumidor.
Jehasa asy reropu'aka
1 Upévare, ñande jarekógui heta yvypórape ñande jerére, ohechauka vaekue ojeroviaha, jaheja ijyképe opa mba'e ñande jokóva ha angaipa ñanemo apañuáiva, ha jaipykúi py'a mbaretépe tape jarekóva ñane renonderãme. 2 Ñama'ẽna pe Jesús rehe, chugui ou ñandéve pe ñande jerovia ha ha'e pe omoporã añetéva. Jesús ogueropu'aka vaekue kurusu, otĩ'ỹre omanoha upéicha, oikuaa rupi pe jehasa asy rire oguerekotaha vy'a. Ha ko'ágã oguapy hína Tupã akatúape.
3 Aipórõ, pejepy'a mongetami Jesús rekovekuére, hetaite mba'e vai ohupyty vaekue umi angaipa apohágui. Upévare, ani pene kane'õ ha pende py'a kangy. 4 Peẽ niko ne'ĩra gueteri peguahẽ mano meve peñorãirõhápe angaipa ndive, 5 ha pende resaráima Tupã oñemoñe'ẽ hague peẽme ta'ýrape ramo guáicha. He'i Ñandejára Ñe'ẽme:
“Ani rejahéi, che ra'y,
pe Tupã reko mbo'ére,
ha ani nde py'a kangy
nde ja'o haguére.
6 Tupã niko oheko mbo'e
umi ohayhúvape,
ha oinupã umi
ta'ýraicha oguerekóvape.”
7 Peẽ niko pehasa asy hína pejeheko mbo'e haguã. Tupã pende rereko ta'ýra ramo guáicha. Oĩ nga'u piko túva oinupã'ỹva ita'ýrape? 8 Tupã na pende reko mbo'éi ramo, oheko mbo'eháicha ta'ýra kuérape, peẽ ndaha'éi aipórõ ta'ýra tee. 9 Upéi avei, ako ñane mitãrõ, ñande ru ñane reko mbo'emi, ha ñande jajapómi chupe kuéra mba'e ramo. Mba'ére piko aipórõ nañañemoĩ mo'ãi ñande ru yvága pegua poguýpe, jaikove añete haguã? 10 Ñande ru kuéra ñane reko mbo'emi ko yvy ári, ko ñande rekove mbykymíme, iporãveháicha chupe kuéra. Tupã katu, ñane reko mbo'e iporã añete haguã ñandéve, ñane momarangatu haguã ha'éicha. 11 Añetehápe niko, mba'eveichagua ñenupã naiporãi pe jahupyty jave, hasy katu. Ha jaikuaávo mba'épa he'ise, ogueru ñandéve py'a guapy ha ñane mboheko joja.
12 Aipórõ taimbarete jey pende po ikane'õva ha pene renypy'ã ikangýva, 13 ha peheka tape ivai'ỹva, okuera haguã umi ikarẽva ha ani osẽ tapégui.
Peñeha'ã peñeñangareko
14 Peñeha'ã peiko porã pende rapicha kuéra ndive ha peiko imarangatúvaicha. Cháke marangatu'ỹre avave ndaikatúi chéne ohecha Ñandejárape. 15 Peñeha'ã opavave tohupyty Tupã pytyvõ, ani haguã avavégui oiko ku yvyra rapo iróvaicha, oporombyai ha oporojukáva. 16 Aníkena oime ojeitýva teko vaípe ha ojahéiva umi Tupãme oñemboyke vaekuére. Upéva ojapo vaekue Esaú ome'ẽ ramo guare peteĩ ña'ẽmbe tembi'úre pe imba'erãva, itúva ra'y ypykue ramo. 17 Ha peẽ peikuaa mba'éichapa upe rire, oipotávo ohovasa chupe, itúva he'i chupe nahániri. Hasẽ heta ramo jepe, naipohã véima.
18 Peẽ napeñembojái vaekue, umi Israel guáicha, peteĩ mba'e ikatúvare ojepoko ha hendy vaekue hína tatáicha, oĩhápe pytũ ha yvytu ratã. 19 Ha napehendúi avei pe turu pu ha Ñandejára Ñe'ẽ. Umi ohendu vaekue upe ñe'ẽ, ojerure asy vaekue anive haguã oñe'ẽ chupe kuéra, 20 ndaikatúigui ogueropu'aka pe tembiapoukapy he'íva: “Omoĩva ipy pe yvytýpe, ojejuka vaerã itápe térã kyse yvukúpe, taha'e jepe tymba ra'e.” 21 Ha oporomondýi eterei rupi upe ojehecháva, Moisés voi he'i: “Aryrýi hína kyhyjégui.”
22 Peẽ katu, upéva rangue, peñemboja yvyty Sión rehe ha pe Tupã oikovéva táva guasúpe, Jerusalén yvágape guápe, ha hetaiterei Tupã remimbou oñembyatyhápe. 23 Ha avei umi Tupã ra'y aty tenondeguáre, héra kuéra oĩva yvágape. Peñemboja Tupãre, opavavépe mbojovakéva, ha umi yvypóra marangatu espíriture, Tupã omoporã añete vaekuére. 24 Peñemboja Jesús rendápe, oñe'ẽva ñande rehehápe ñe'ẽ ñome'ẽ pyahurã ha pe tuguy ñane mopotĩvare. Upéva niko ome'ẽta ñandéve tuichave mba'e Abel ruguykue ome'ẽvagui.
25 Upévare, pema'ẽke ani napehenduséi pe ñandéve oñe'ẽvape. Umi oñemboyke vaekue Tupãgui, ha'e omomarandu ramo guare chupe kuéra ko yvy ári, nokañýi vaekue chugui. Ha ñandéma katu ndaikatúi eteve vaerã ñakañy, ñame'ẽ ramo ñande atukupe pe yvága guive ñane momarandúvape. 26 Umíva umi árape, Ñandejára Ñe'ẽ omboryrýi vaekue ko yvy, ko'ágã katu he'i: “Peteĩve jey amboryrýita, ndaha'éi yvy añónte, yvága katu avei.” 27 Oje'évo “peteĩve jey”, ojekuaa ojepe'ataha opa mba'e ojejapo vaekue, opyta haguã umi ikatu'ỹva omýi. 28 Tupã sãmbyhy oñeme'ẽva ñandéve ndaikatúi oñemomýivo. Ñame'ẽke ñande aguije upévare, ha ñamomba'e guasu Tupãme, ñesũháme ha ñembo'e asýpe, chupe omboryháicha. 29 Ñane Tupã niko, tata opa mba'e ombokusuguéva.