1 Pero también digo: Entre tanto que el heredero es niño, en nada difiere del esclavo, aunque es señor de todo; 2 sino que está bajo tutores y curadores hasta el tiempo señalado por el padre. 3 Así también nosotros, cuando éramos niños, estábamos en esclavitud bajo los rudimentos del mundo. 4 Pero cuando vino el cumplimiento del tiempo, Dios envió a su Hijo, nacido de mujer y nacido bajo la ley, 5 para que redimiese a los que estaban bajo la ley, a fin de que recibiésemos la adopción de hijos. 6 Y por cuanto sois hijos, Dios envió a vuestros corazones el Espíritu de su Hijo, el cual clama: ¡Abba, Padre! 7 Así que ya no eres esclavo, sino hijo; y si hijo, también heredero de Dios por medio de Cristo.
Exhortación contra el volver a la esclavitud
8 Ciertamente, en otro tiempo, no conociendo a Dios, servíais a los que por naturaleza no son dioses; 9 mas ahora, conociendo a Dios, o más bien, siendo conocidos por Dios, ¿cómo es que os volvéis de nuevo a los débiles y pobres rudimentos, a los cuales os queréis volver a esclavizar? 10 Guardáis los días, los meses, los tiempos y los años. 11 Me temo de vosotros, que haya trabajado en vano con vosotros.
12 Os ruego, hermanos, que os hagáis como yo, porque yo también me hice como vosotros. Ningún agravio me habéis hecho. 13 Pues vosotros sabéis que a causa de una enfermedad del cuerpo os anuncié el evangelio al principio; 14 y no me despreciasteis ni desechasteis por la prueba que tenía en mi cuerpo, antes bien me recibisteis como a un ángel de Dios, como a Cristo Jesús. 15 ¿Dónde, pues, está esa satisfacción que experimentabais? Porque os doy testimonio de que si hubieseis podido, os hubierais sacado vuestros propios ojos para dármelos. 16 ¿Me he hecho, pues, vuestro enemigo, por deciros la verdad? 17 Tienen celo por vosotros, pero no para bien, sino que quieren apartaros de nosotros para que vosotros tengáis celo por ellos. 18 Bueno es mostrar celo en lo bueno siempre, y no solamente cuando estoy presente con vosotros. 19 Hijitos míos, por quienes vuelvo a sufrir dolores de parto, hasta que Cristo sea formado en vosotros, 20 quisiera estar con vosotros ahora mismo y cambiar de tono, pues estoy perplejo en cuanto a vosotros.
Alegoría de Sara y Agar
21 Decidme, los que queréis estar bajo la ley: ¿no habéis oído la ley? 22 Porque está escrito que Abraham tuvo dos hijos; uno de la esclava, el otro de la libre. 23 Pero el de la esclava nació según la carne; mas el de la libre, por la promesa. 24 Lo cual es una alegoría, pues estas mujeres son los dos pactos; el uno proviene del monte Sinaí, el cual da hijos para esclavitud; este es Agar. 25 Porque Agar es el monte Sinaí en Arabia, y corresponde a la Jerusalén actual, pues esta, junto con sus hijos, está en esclavitud. 26 Mas la Jerusalén de arriba, la cual es madre de todos nosotros, es libre. 27 Porque está escrito:
Regocíjate, oh estéril, tú que no das a luz;
Prorrumpe en júbilo y clama, tú que no tienes dolores de parto;
Porque más son los hijos de la desolada, que de la que tiene marido.
28 Así que, hermanos, nosotros, como Isaac, somos hijos de la promesa. 29 Pero como entonces el que había nacido según la carne perseguía al que había nacido según el Espíritu, así también ahora. 30 Mas ¿qué dice la Escritura? Echa fuera a la esclava y a su hijo, porque no heredará el hijo de la esclava con el hijo de la libre. 31 De manera, hermanos, que no somos hijos de la esclava, sino de la libre.
Ñande ndaha'e véima tembiguái, Tupã ra'ýma
1 Amyesakãvéta katu peẽme ko ha'éva: Pe mba'e járarã michĩ aja, ndojoavýi pe ogapy pegua tembiguáigui, ha'e ramo jepe añetehápe opa mba'e jára. 2 Oĩ oñangarekóva hese ha oguerekóva ipópe opa umi mba'e, oguahẽ peve pe ára itúva omoĩ vaekue. 3 Ñandéve avei ojehu upéicha: Ako ñane michĩrõ gueteri, ñaime umi oisãmbyhýva ko yvy poguýpe. 4 Ha oguahẽvo ára oñemoĩ vaekue katu, Tupã ombou Ta'ýrape, ou ypy vaekue ko yvy ári peteĩ kuñágui, Moisés rembiapoukapy poguýpe, 5 ñande pe'a haguã upe tembiapoukapýgui, ha jajerereko Tupã ra'y ramo. 6 Ha ta'ýrama haguére, Tupã ombou Ta'ýra Espíritu ñande py'ápe. Ha upe Espíritu osapukái: “Abba”, he'iséva “Che Ru.” 7 Aipórõ, ñande ndaha'e véima tembiguái, ñande Tupã ra'ýma. Ha ñande ita'ýra haguére, Tupã oipota ñande avei jaiko mba'e jára ramo.
8 Yma, ndapeikuaái ramo gueteri Tupãme, peẽ vaekue tembiguái umi añetehápe ndaha'éiva Tupãme guarã. 9 Ko'ágã peikuaámava Tupãme katu, ja'e porãsérõ guarã Tupã pende kuaámava, mba'éicha piko peikose jeýta umi espíritu ikangy ha ndaha'éiva mba'eve poguýpe? 10 Peẽ niko peiko pembyarete: ára, mes, umi ára reko ha áño hamba'e. 11 Nahi'ãiete niko chéve amba'apo rei ra'e aikóvo pende apytépe.
Pablo imandu'a ohasa vaekuére
12 Che pehẽngue kuéra, ajerure peẽme: Peẽna chéicha, che niko peẽicha. Ndaha'éi niko ku pejapóva che rehe mba'eve ivaíva. 13 Peikuaamaháicha, ako añe'ẽ ñepyrũ ramo guare peẽme ko marandu pyahúre, che rasy vaekue. 14 Ha che rasy ramo jepe ndapejahéiri che rehe ha na pe che rero'ỹrõi. Upéva rangue, peẽ che moguahẽ Tupã remimbou ramo guáicha, Cristo Jesús mba'e ramo guáicha che. 15 Mba'e piko oiko upe vy'a peñandu vaekuégui? Ikatu ha'e pende rehehápe, ikatu rire, peipe'a vaerã mo'ãha pende resa peme'ẽ haguã chéve. 16 Ha ko'ágã, nda che a'evéita nga'u piko pende rehe, ha'e haguére peẽme añetegua?
17 Umi tekove japu oma'ẽ hatã pende rehe, ha'e kuéra katu ndohekái iporãva. Ha'e kuéra pende pe'ase ore hegui, peẽ upe rire peheka haguã chupe kuéra. 18 Iporã niko añete ñama'ẽ ñande rapicháre mba'e porã rekávo. Ha upéva ta opa ára, ani aime jave pene ndivénte. 19 Che ra'y kuéra, kuña imembýta vaicha ahasa asy jeýtama hína pende rehe, ou peve Cristo pende pype. 20 Aimémo ra'e upépe ko'agãite añe'ẽ haguã peẽme tekotevẽháicha. Ndaikuaái niko mba'épa ha'éta pende rehe!
Mba'épa he'ise Agar ha Sara rembiasa
21 Peje chéve peteĩ mba'e, peẽ peikoséva tembiapoukapýre. Napehendúi nga'u piko mba'épa he'i pe tembiapoukapy? 22 He'i Abraham ita'ýra hague mokõi: ijypykue peteĩ hembiguáigui, ha pe ambue katu hembireko teégui, ndaha'éiva hembiguái. 23 Upe hembiguái memby ou yvypóra rekópe. Ha pe hembiguai'ỹva memby katu ou oiko haguã pe Tupã oñe'ẽ me'ẽ hague. 24 Oime hína mba'épa he'ise upéva. Umi mokõi kuña he'ise mokõi ñe'ẽ ñome'ẽ. Peteĩ, pe yvyty Sinaípe guare, upéva hína Agar, ha iñemoñarégui oikóva tembiguái. 25 Agar, niko pe yvyty Sinaí rekovia Arábiape, ko'ágãva Jerusalén, oĩva ambue poguýpe tembiguái ramo imemby kuéra reheve. 26 Pe Jerusalén yvága pegua katu noĩri avave poguýpe, ha ha'e ñande sy hína. 27 Ñandejára Ñe'ẽ niko he'i:
“Evy'áke nde kuña ikatu'ỹva ne memby,
esapukái vy'águi,
nde, na ne membýi vaekue araka'eve.
Pe kuña ojeheja rei vaekue
imemby hetavéta
kuña iména vaekuégui.”
28 Che pehẽngue kuéra, peẽ niko Tupã ra'y iñe'ẽ me'ẽnguégui guare, Isaac ha'e haguéicha avei. 29 Ha upe ramo, pe mitã ou vaekue yvy ári yvypóra rekópente oiko haguéicha omuña pe mitã ou vaekue Espíritu rupi guápe, upéicha avei ko'ágã. 30 Ha mba'e piko he'i pe Ñandejára Ñe'ẽ? He'i: “Emosẽ okápe pe tembiguái ha imemby. Tembiguái memby ndaikatúi oñomboja'ovo pe Tupã oheja vaekuére pe tembiguai'ỹva memby ndive.” 31 Ha upéicha, che pehẽngue kuéra, ñande ndaha'éi tembiguái memby, tembiguai'ỹva memby katu.