1 »Al pensar en esto, mi corazón se acelera
y parece querer salirse de mi pecho.
2 Presten atención al estruendo de su voz,
y al potente sonido que sale de su boca.
3 Oigan cómo retumba a través del cielo,
y cómo su luz alumbra los confines de la tierra.
4 Tras su luz se oye un bramido
que estalla con majestuoso furor;
al escucharlo, nadie puede sostenerse.
5 Dios deja oír su voz atronadora
y hace grandes cosas que no logramos entender.
6 A la nieve le ordena caer sobre la tierra,
y también a las lloviznas y a las lluvias torrenciales.
7 La gente corre entonces a esconderse,
y así todo el mundo reconoce sus obras.
8 Las bestias del campo corren a sus cuevas,
y allí en su refugio esperan con paciencia.

9 »Desde el sur, viene el candente torbellino;
desde el norte llega el viento frío.
10 Dios sopla y forma bloques de hielo,
y hace que las grandes aguas se congelen.
11 Carga de humedad las densas nubes,
y desde ellas manda sus rayos luminosos.
12 Revuelve las nubes de un lugar a otro,
y las lleva por toda la faz de la tierra,
para que cumplan con todos sus designios.
13 Dios las usa para castigar al hombre,
pero también para mostrar su amor por la tierra.

14 »Tenme paciencia, Job, y escúchame;
mira con atención las maravillas de Dios.
15 ¿Sabes cómo Dios ordena las nubes,
y hace que el relámpago brille entre ellas?
16 ¿Sabes por qué las nubes son diferentes,
que son una maravilla de sabiduría perfecta?
17 ¿O por qué tu ropa te acalora
cuando Dios detiene el cálido viento del sur?
18 ¿Acaso lo ayudaste a extender los cielos,
y los afirmaste como reluciente espejo?
19 Enséñanos qué debemos decirle;
nuestra oscura mente no nos permite ordenar las ideas.
20 ¿Debo anunciarme cuando quiera hablar con él?
¿Quién se atreve a hablar para ser destruido?

21 »No se puede ver de frente la luz del sol,
cuando el cielo está limpio y sin nubes.
22 Desde el norte vienen rayos dorados
que anuncian la imponente majestad de Dios.
23 No podemos comprender al Todopoderoso;
grande es su poder, y grande es su justicia.
24 Por eso los seres humanos le temen,
aunque él no teme a los que se consideran sabios.»
1 Yvytu ratã añandúvo
che py'a opopo,
osẽta ramo guáicha
che pyti'águi.
2 Pehendu Tupã ñe'ẽ ryapu,
ára sunu osẽva ijurúgui.
3 Árare oipyso ára vera
ha yvy tuichakue omyasãi.
4 Hapykuéri oñehendu
tyapu guasu:
ohenduka iñe'ẽ rusu,
ha oñehendu aja ára sunu,
ára vera ha ára tiri ndopái.
5 Tupã ombohyapu jave iñe'ẽ
mba'e hechapyrãva oiko,
oñeimo'ã'ỹva ojehu
ikatu'ỹva oikuaa porã avave.
6 Ha'e rupi,
ro'y rypy'a ho'a yvy ári,
ha ojapi hatã ama.
7 Yvypóra rembiapo ojoko Tupã
ohecha kuaa haguã maymáva
ha'e oñemomyiha.
8 Tymba kuéra oike ikuápe
ha upépe opyta okañy.
9 Yvy guio ou yvytu ratã
ha yvate guio ro'y.
10 Tupã oipeju, y ombohypy'a
ha yguasu omohatã.
11 Ha'e omohe'õ arai
ha osẽ chugui pe ára tiri,
12 ikoni-koníva ohóvo árare
ojapo haguã Tupã he'íva
yvy ape tuicha javeve.
13 Umi mba'e oiporu Tupã
yvypóra oinupã
térã ohovasa haguã.

14 Eha'arõmi Job ha ehendu,
ehecha kuaána
umi mba'e hechapyrã
Tupã ojapóva.
15 Nde piko reikuaa mba'éichapa
Tupã omongu'e arai,
ha ára tiri overa ipype?
16 Nde piko reikuaa mba'éichapa
pe arai oveve yvytúre,
ohechaukávo tuicha etereiha
Tupã arandu?
17 Nde, hakúgui
rekái ha rechyryrýva nde aópe,
ku yvytu aku
oipeju jave yvy ári.
18 Ikatúpa nde
reipytyvõ Tupãme
oipyso haguã pe ára,
opyta peve isỹi, overa hendy?
19 Ore mbo'ena mba'épa
ro'e vaerã Tupãme,
roime niko pytũ guýpe,
ha ndoroguerekói ro'e vaerã.
20 Che ramo,
añe'ẽseha hendive jepe
nda'éi chéne.
Upéva ha'éne
aipota ramo guáicha
Tupã che rundi.

21 Ndaikatúi ojehecha kuarahy
arai omo'ã ramo,
yvytu oipeju ramo katu,
ára hesakã.
22 Omimbi vera ojekuaa yvate,
oporomondýi vaipa
ojechauka Tupã.
23 Ndaikatúi jaikuaapa porã
pe Ipu'akapávape,
ha'e niko tuicha eterei
ha ndojavýi,
heko joja ha ndojopýi avavépe.
24 Upévare ojekyhyje chugui,
iñarandúva ndaha'éi
mba'evete chupe guarã.