Segundo discurso de Eliú
1 Eliú añadió entonces:

2 «Ustedes, los sabios, ¡escuchen mis palabras!
Ustedes, los doctos, ¡préstenme atención!
3 Con el paladar se prueba el sabor de la comida,
y con el oído se prueba la calidad de las palabras.
4 Los invito a elegir lo que es justo,
y a que descubramos aquello que sea bueno.

5 »Job ya nos ha dicho que es un hombre bueno,
y que Dios lo ha tratado injustamente;
6 que no puede mentir en su caso,
y que sufre mucho sin haber pecado.

7 »¿Quién puede compararse a Job,
que calma su sed burlándose de todo?
8 ¡Anda en compañía de malhechores!
¡Se junta con gente malvada!
9 ¡Asegura que nada gana el hombre
con hacer la voluntad de Dios!

10 »Pero ustedes son inteligentes. ¡Escúchenme!
¡Nada más ajeno a Dios que la maldad!
¡El Todopoderoso no comete injusticias!
11 Le da a cada uno lo que merece;
le paga conforme a sus hechos.
12 Dios no hace nada malo;
el Todopoderoso no pervierte la justicia.
13 ¿Quién puso el mundo en sus manos?
¿Quién le encargó ordenar este mundo?
14 Si Dios pensara solo en sí mismo,
y retomara su espíritu y su hálito de vida,
15 ¡todos nosotros moriríamos al instante
y la humanidad entera volvería a ser polvo!

16 »Si eres entendido, escucha esto;
presta atención a lo que te estoy diciendo.
17 ¿Acaso puede gobernar quien no ama la justicia?
¿Y acaso puedes tú condenar al que es justo?
18 ¿Quién puede acusar al rey de ser perverso,
o tachar de criminales a los hombres importantes?
19 Dios no hace acepción de personas;
trata igual a los ricos y a los pobres,
pues todos somos obra de sus manos.
20 Todos podemos morir en cualquier momento;
los pueblos se rebelan en medio de la noche,
pero pasan, lo mismo que los poderosos:
son derrocados sin que medie la violencia.
21 Dios conoce los caminos del hombre,
y vigila cada uno de sus pasos.
22 Ni las sombras más oscuras
esconden a los que practican la maldad.
23 Dios no impone al hombre fecha alguna
para que comparezca ante él en el juicio.
24 En un instante quebranta a los poderosos,
y hace que otros ocupen su lugar.
25 Puesto que él conoce las obras de todos,
en medio de la noche los derriba y extermina.
26 Los castiga, como a criminales,
en donde todo el mundo pueda verlos,
27 porque ellos se apartaron de él
y no obedecieron sus mandamientos;
28 hicieron que los pobres elevaran sus lamentos
y que los hambrientos dejaran oír su clamor.
29 Si Dios se calla, ¿quién se lo puede reprochar?
Si se oculta de los hombres, ¿quién podrá encontrarlo?
¡Ni todo un pueblo, ni todos los hombres!
30 De lo contrario, el malvado tendría poder
y el pueblo sería objeto de injusticias.

31 »¿Acaso le has dicho a Dios:
“Ya he sufrido tu castigo. No volveré a pecar”?
32 ¿O le has dicho: “No supe lo que hacía.
Si he actuado mal, no volveré a hacerlo”?
33 ¿Acaso todo debe hacerse a tu manera?
Es Dios quien decide qué hacer, y no tú;
pero si sabes otra cosa, ¡habla ya!
34 Cualquier hombre inteligente te dirá lo mismo;
el que es sabio dirá lo mismo que yo:
35 “Job no está en su sano juicio,
porque lo que dice no tiene sentido.”
36 Yo propongo que Job sea puesto a prueba,
porque habla como todos los malvados.
37 Además de malvado, Job es rebelde;
con aplausos se burla de nosotros,
y son muchas sus ofensas contra Dios.»
1-2 Peẽ pene arandu
ha peikuaapáva
pehendu che ñe'ẽ.
3 Ñande apysa oikuaa
peteĩ-teĩ oje'éva,
oikuaaháicha ñande juru
ñane rembi'úpa he.
4 Péicha avei ñande
ñahesa'ỹijomi ko ojehúva,
ha jahecha mba'épa iporãve.
5 Job niko he'i péicha:
“Ché che reko porã,
Tupã katu
ndohecha kuaái chéve.
6 Japu vaerã oje'e ramo,
ché che reko ky'aha;
che pire ojeka hague
ndokuerái,
che reko potĩrõ jepe.”

7 Ha'eichagua ndaipóri,
oñembohory Tupãre
hoy'u mba'éta ramo guáicha;
8 ojehe'a umi heko añávare,
oiko hendive kuéra.
9 He'i yvypóra noguenohẽiha
mba'eve
oñenẽmoĩ porã ramo jepe
Tupã ndive.
10 Peẽ pene akã porãva,
pe che rendumína.
Ani peimo'ã,
Tupã, pe ipu'akapáva,
ojapoha ivaíva
térã heko pegua'ỹ!
11 Peteĩ-teĩme
ha'e ohepyme'ẽ ojapóvare;
ha omyengovia
12 Añetehápe,
Tupã, ipu'akapáva,
ndojapói mba'eve
hekopegua'ỹ ha ivaíva;
13 Avave
nomoĩri ipópe ko yvy
avave nome'ẽi chupe pokatu
oisãmbyhy haguã.
14-15 Oipe'árõ yvypóragui,
espíritu chupe omoingovéva,
peteĩcha omano maymáva,
ha yvytĩmbópe ojevy.

16 Che rendu, ne akã porãrõ;
ejapysaka che ñe'ẽre.
17 Hekopegua ombotapykuérõ
Tupã ndaikatúi chéne
oporosãmbyhy.
Mba'éicha piko nde rejahéita
pe heko jojáva rehe?
18 Mburuvicha guasu kuéra,
ha umi poguasu, heko añárõ,
heko vaikue
Tupã ojapi hováre.
19 Mburuvicha ykére noñemoĩri,
ha noipytyvõi
imba'e retávape,
ombotapykuévo mboriahúpe,
ha'égui upe ijapohare kuéra.
20 Yvypóra omano sapy'aitépe
pyhare pyte.
Tupã oinupã ipoguasúvape
ha opa,
oity imbaretévape
avave chupe oipytyvõ'ỹre.
21 Yvypóra guata nokañýi Tupãgui,
hekoha maymáva oikuaapaite.
22 Ndaipóri pytũ hypy eteíva,
omo'ã vaerã heko añávape.
23 Yvypórape Tupã nde'íri
araka'épa oñemboja vaerã,
oñembojovake haguã.
24 Ha'e noikotevẽi oporandu
avavépe poguasu rembiapokuére
oity haguã chupe,
ha ohupi hekoviarã.
25 Mba'eve ha'e
kuéra ojapóva nokañýi
chugui,
pyhare oguahẽ ha ohundipa.
26 Tukumbópe oinupã
maymáva renondépe,
oporojukávape
oinupãháicha,
27 naiñe'ẽ rendúi haguére
ha nombojeroviái,
tembiapoukapy ha'e omoĩva.
28 Mboriahu ndive jopy,
ha'e kuéra osapukái,
ha Tupã ohendu chupe kuéra.
29 Ha Tupã okirirĩrõ,
piko máva ojahéita hese?
Omokañy ramo hova,
piko máva ohecháta chupe?
Ha'e oguereko hesápe,
opa tetã ha yvypóra,
30 ani haguã
oisãmbyhy heko añáva,
ombotavy vaerã chupe kuéra.

31 Ere nga'u piko Tupãme. Job:
“Ahechakuaa che jejavy,
nda che reko ky'avéi chéne.
32 Ehechauka chéve umi ajavy hague
che ahecha'ỹva.
Ajapo vai rire,
anichevémane ajapo?”
33 Nde hína, nda chéi,
upe ere vaerã
mba'épa ojejapóta.
Ere aipo ramo pe reikuaáva.

34 Umi arandu ha che rendúva,
ha umi iñakã guapýva,
he'íne chéve:
35 “Oñe'ẽko oikuaa'ỹre hína Job,
výro rei opa he'íva”.
36 Pehecha porã
opa Job he'i vaekue,
ha peikuaáta oñe'ẽ hague
heko añávaicha.
37 Ha'e ndaha'éi
heko ky'ávante,
iñe'ẽ rendu'ỹva katu avei,
ñande rovake
oñembohory Tupãre
ha oñemoĩ ombohovái chupe.