Dios se compadece de su obstinado pueblo
1 «Yo amé a Israel desde que era un niño. De Egipto llamé a mi hijo.
2 Pero mientras más los llamaba yo, más se alejaban de mí, y ofrecían sacrificios a los baales y quemaban incienso para honrar a los ídolos.
3 »Yo tomé en mis brazos a Efraín y le enseñé a caminar, pero él nunca reconoció que era yo quien lo cuidaba.
4 Yo los atraje a mí con cuerdas humanas, ¡con cuerdas de amor! Estaban sometidos al yugo de la esclavitud, pero yo les quité ese yugo y les di de comer.
5 »Pero no quisieron volverse a mí. Por eso, no volverán a Egipto, sino que el asirio mismo será su rey.
6 La espada caerá sobre sus ciudades, y acabará con sus aldeas. Acabará con ellas por causa de sus malas intenciones.
7 Mi pueblo insiste en rebelarse contra mí; me llaman el Dios altísimo, pero ninguno de ellos me quiere enaltecer.
8 »¿Cómo podría yo abandonarte, Efraín? ¿Podría yo entregarte, Israel? ¿Podría yo hacerte lo mismo que hice con Adma y con Zeboyin? Dentro de mí, el corazón se me estremece, toda mi compasión se inflama.
9 Pero no daré paso al ardor de mi ira, ni volveré a destruir a Efraín. Dentro de esta ciudad estoy yo, el Dios Santo, y no un simple hombre. Así que no entraré en la ciudad.
10 »Ellos vendrán en pos de mí. Yo, el Señor, rugiré como un león, y mis hijos vendrán temblando desde el occidente.
11 Saldrán de Egipto temblorosos como aves. Saldrán de Asiria temblorosos como palomas. Yo haré que vuelvan a habitar sus casas.
—Palabra del Señor.
12 »Efraín siempre me habla con mentiras, y la casa de Israel siempre me habla con engaños. Judá anda perdido, lejos de mí, su Dios santo y fiel.»
Tupã ohayhu hetãgua reko pu'ãme
1 “Che ahayhu vaekue
Israélpe imitãme,
che ra'y niko ha'e,
ahenói vaekue Egíptogui.
2 Ha ahenoive ramo jepe,
ko'ýte oñemomombyry
che hegui.
Che retãgua oikuave'ẽ
mymbajuka,
tupã gua'úpe,
ha ohapy insiénso
umi ta'ãnga reípe.
3 Upeichavérõ jepe
aisãmbyhy vaekue Efraínpe
ha ambo'e oguata haguã,
ha'e kuéra katu
ndohecha kuaái,
cheha upe añangarekóva
hese kuéra.
4 Mborayhu sãme amosã
ha agueru che mba'erã,
amboja che rováre pe hova,
mitã kambúva ramo guáicha,
che pópe amongaru
chupe kuéra.
5 Ha'e kuéra katu mba'eve
ndoikuaaséi che hegui.
Upévare
oho jeýta mante hikuái
Egíptope,
ha oisãmbyhýta Asiria
chupe kuéra.
6 Kyse puku ho'áta
hi'ári kuéra,
ha ohundipáta itáva mbarete,
ojaposégui ivaíva.
7 Che retãgua katu,
mombyrýnte voi
oikose che hegui,
yvatévo osapukái,
ha ndaipóri oipytyvõva
chupe kuéra.

8 Mba'éicha piko rohejáta,
Efraín?
Mba'éicha piko rome'ẽta,
Israel?
Rohundíta nga'u piko
ahundi haguéicha
táva Admá
térã piko ajapóta nde hegui,
pe ajapo vaekue Zeboíngui?
Che py'a niko hyku,
roiporiahurereko etereígui!
9 Na ñeme'ẽ mo'ãi
che pochy rendýpe,
nahundi jey mo'ãi Efraínpe.
Che hína Tupã,
ndaha'éi yvypóra.
Che hína imarangatúva,
aiméva pende apytépe,
ha ndajúi pohundívo.

10 Ha'e kuéra omomba'éta Ñandejárape,
ha ha'e okororõta ku jaguaretéicha.
Ha'e okororõta, ha umi imba'éva
oúta ryryipópe kuarahy reike guio.
11 Guyra kuéraicha
Egíptogui oúta ryryipópe,
Asíriagui oúta pykasúicha,
ahejáta oiko
jey hóga teépe”.
Che, opa mba'e Jára
upéicha ha'e.