Reconciliación entre Jacob y Esaú
1 Jacob levantó la vista, y vio que Esaú venía acompañado de cuatrocientos hombres. Entonces repartió a los niños entre Lea y Raquel y las dos siervas,
2 puso primero a las siervas y sus niños, luego a Lea y sus niños, y por último a Raquel y a José;
3 luego él se adelantó a ellos, y siete veces se inclinó hasta el suelo, hasta estar cerca de su hermano.
4 Pero Esaú corrió a su encuentro y, echándose a su cuello, lo abrazó y lo besó. Y los dos lloraron.
5 Pero al levantar Esaú la vista, y ver a las mujeres y los niños, preguntó:
«¿Y estos, quiénes son?»
Y Jacob respondió:
«Son los niños que Dios le ha dado a este siervo tuyo.»
6 Llegaron entonces las siervas con sus niños, y se inclinaron.
7 Luego llegó Lea con sus niños, y se inclinaron; y tras ellos llegaron José y Raquel, y también se inclinaron.
8 Esaú preguntó:
«¿Qué te propones hacer con todos estos grupos que me he encontrado?»
Y Jacob respondió:
«He querido ganarme la buena voluntad de mi señor.»
9 Y Esaú dijo:
«Yo tengo ya demasiado, hermano mío. Lo que es tuyo, es tuyo.»
10 Pero Jacob respondió:
«¡No, por favor! Si me he ganado tu buena voluntad, acepta mi presente. El ver tu rostro es como haber visto el rostro de Dios. Tú me has mostrado tu buena voluntad.
11 Acepta, por favor, el presente que te he traído. Dios ha sido muy bueno conmigo, y todo esto es mío.»
Y tanto le insistió Jacob, que Esaú lo aceptó.
12 Luego dijo Esaú:
«Vamos, pongámonos en marcha. Yo iré delante de ti.»
13 Pero Jacob le dijo:
«Mi señor sabe que los niños son débiles, y que tengo ovejas y vacas recién paridas; si se les fatiga, en un solo día pueden morir todas las ovejas.
14 Ruego a mi señor adelantarse a su siervo, que yo iré poco a poco, al paso del ganado que va delante de mí y al paso de los niños, hasta alcanzar a mi señor en Seír.»
15 Esaú le dijo:
«Permíteme dejar contigo parte de la gente que viene conmigo.»
Y Jacob le dijo:
«¿Para qué hacerlo así? Muéstreme mi señor su buena voluntad.»
16 Ese mismo día Esaú volvió a Seír por su camino,
17 y Jacob se fue a Sucot. Allí se construyó una casa, y unas cabañas para su ganado, y es por eso que a ese lugar le puso por nombre Sucot.
18 De regreso de Padán Aram, Jacob llegó sano y salvo a la ciudad de Siquén, que está en la tierra de Canaán, y acampó delante de la ciudad;
19 por cien monedas compró una parte del campo a los hijos de Jamor, padre de Siquén. Allí plantó su tienda,
20 y levantó un altar, al que llamó El Elohé Israel.
Jacob ha Esaú ojoguerohory
1-2 Jacob ohecha Esaú ouha chupe 400 kuimba'e reheve. Upérõ omboja'o ita'ýra kuéra mbohapy atýpe ha omoĩ Lea, Raquel ha mokõive ikuña ndive. Tenonde omoĩ mokõive ikuña imemby kuéra ndive, hapykuéri Lea imemby kuéra ndive, ha tapykuetépe Raquel José ndive. 3 Ha'e ohasa opavave renondépe ha oñemoaguĩvo ityke'ýrare, ojayvy jayvy omomaiteívo chupe. 4 Esaú oñani ityvýra ruguãitĩvo, oñañuãvo ohetũ chupe ha mokõivéva hasẽ. 5 Ohechávo umi kuña imemby kuéra ndive, oporandu Jacóbpe:
—Ne mba'e piko umíva?
Jacob he'i chupe:
—Ko'ãva hína mitã nguéra Tupã ome'ẽ vaekue chéve.
6 Upévo oñemboja mokõive ikuña imemby kuéra ndive ha oñakãity henondépe. 7 Upéi ou Lea imemby kuéra reheve, ha ipahápe José ha Raquel, oñakãitývo hikuái henondépe. 8 Esaú oporandu Jacóbpe:
—Mba'e apoha piko umi ne rymba aty ahuguãitĩ vaekue che rapépe?
Jacob he'i chupe:
—Umíva hína añemoĩ porã haguã ne ndive.
9 Esaú he'i chupe:
—Hetámako areko che ryvy. Topytánte ndéve ko'ãva.
10 Jacob katu he'i chupe:
—Nahániri. Aipota reraha oimérõ na nde pochy véima che ndive. Rohechávo ha che rerohorývo, ha'ete ku ahecháva Tupã rova. 11 Upévare aipota rereko ne mba'erã ko jopói arúva ndéve, Tupã niko che myakã rapu'ã ha areko heta.
Ojerure jey-jey rupi chupe Jacob, Esaú opyta heseve.
Jacob oheja Esaúpe
12 Upéi he'i Esaú:
—Jaipykúi katu ñande rape. Che romoirũta.
13 Jacob he'i chupe:
—Che ryke'y, reikuaa porã niko mitã nguéra ikyrỹiha, ha areko ovecha ha vaka imemby ramóva. Amboguata pya'e ramo, omanombáta che hegui peteĩ árape che rymba mimi. 14 Terehóntena tenonde. Che katu taku'e mbegueve, tahánte che rymba ha mitã nguéra guatápe, aguahẽ meve ne rendápe Seírpe.
15 Esaú he'i:
—Tamboykéna upéicha ramo che rehegua kuérava ha tamondo pene ndive.
Jacob he'i chupe:
—Natekotevẽi niko. Chéve iporãma na nde pochyvéi guive che ndive.
16 Upe árape voi Esaú ojevy Seír gotyo. 17 Jacob ha iñirũ nguéra katu oje'ói Sucot gotyo, ha upépe omopu'ã hogarã ha hymba kuéra ñemo'ã haguã. Upévare upe opyta hague ombohéra Sucot.
Jacob oguahẽ Canaánpe
18 Jacob oukuévo Padán-Arámgui oguahẽ táva Siquémpe, oĩva tetã Canaánpe, ha opyta upe táva rovái. 19 Ojogua Hamor ra'y kuéragui, 100 pláta pehẽnguére, upe yvy oñemohenda hague. Hamor hína Siquem ru. 20 Upépe omopu'ã peteĩ altar*f** ombohérava El-Elohe Israel.