Pacto de Dios con David
(2 S 7.1-29)
1 David ocupaba ya el trono en su palacio cuando le dijo al profeta Natán:
«¡Mírame aquí, entronizado en un palacio de cedro, mientras el arca del pacto del Señor está debajo de unas cortinas!»
2 Y Natán le contestó:
«Haz todo lo que de corazón te propongas hacer, que cuentas con el apoyo de Dios.»
3 En esa misma noche la palabra de Dios vino a Natán, y le dijo:
4 «Ve y dile a mi siervo David que yo, el Señor, he dicho: “No serás tú quien me edifique casa para que la habite.
5 Desde el día en que saqué a los israelitas, y hasta el día de hoy, yo no he habitado en ninguna casa. Al contrario, anduve de tienda en tienda, y de enramada en enramada.
6 Por dondequiera que he andado con todo Israel, jamás dije nada a ninguno de los jueces de Israel, a los que ordené apacentar a mi pueblo; jamás le pedí que me edificaran un palacio de cedro.”
7 Así que ve a decirle a mi siervo David que yo, el Señor de los ejércitos, he dicho: “Yo te tomé del redil, cuando andabas detrás de las ovejas, para que fueras el príncipe de mi pueblo Israel.
8 Yo he estado contigo por dondequiera que has andado, y he derrotado a todos los enemigos que has enfrentado. Y ahora voy a hacerte famoso, tan famoso como los más importantes de la tierra.
9 Además, he preparado un lugar para mi pueblo Israel, y allí lo plantaré, para que se establezca y no vuelva a ser removido, ni la gente malvada vuelva a consumirlo como en el pasado,
10 cuando puse jueces sobre mi pueblo Israel. Yo humillaré a todos tus enemigos. Te hago saber también que yo, el Señor, te edificaré una casa.
11 Cuando llegue el momento de que te reúnas con tus antepasados, yo haré que uno de entre tus hijos se levante para sucederte, y yo también afirmaré su reinado.
12 Él me edificará casa, y yo confirmaré su trono para siempre.
13 Yo seré su padre, y él será mi hijo, y jamás le negaré mi misericordia, como se la negué a quien reinó antes de ti;
14 más bien, lo confirmaré en mi casa y en mi reino para siempre, y para siempre se afirmará su trono.”»
15 Y Natán le repitió a David todas estas palabras y toda esta visión.
16 Entonces el rey David se presentó delante del Señor, y dijo:
«Señor y Dios, ¿quién soy yo, y quién es mi familia, para que me hayas traído hasta aquí?
17 ¡Y aun esto te ha parecido poco, Dios mío! Tú, mi Señor y Dios, hablas en futuro de la casa de tu siervo, y me ves como si fuera yo un hombre excelente.
18 ¿Qué más puedo yo, tu siervo David, añadir y pedir de ti, para mi propia gloria? ¡Tú conoces a este siervo tuyo!
19 Tú, Señor, has hecho todos estos portentos, por amor a tu siervo y según tu corazón, para dar a conocer tu grandeza.
20 Señor, no hay nada semejante a ti, y hasta donde sabemos, no hay más Dios que tú.
21 ¿Qué otro pueblo hay en la tierra como tu pueblo Israel, redimido por su propio Dios, para dar a conocer tu nombre por medio de grandes maravillas, al desalojar las naciones de delante de tu pueblo, el pueblo que tú rescataste de Egipto?
22 Tú has hecho de Israel tu propio pueblo para siempre; ¡tú, Señor, has llegado a ser su Dios!
23 »Ahora, Señor, que la palabra que has hablado acerca de tu siervo y de su casa, se afirme para siempre. Que se haga lo que tú has dicho.
24 Que tu nombre permanezca y sea engrandecido para siempre, a fin de que se diga: “El Señor de los ejércitos es el Dios de Israel”, y que la casa de tu siervo David se afirme en tu presencia.
25 Tú, Dios mío, le has revelado a tu siervo tu intención de edificarle casa. Por eso tu siervo ha hallado motivo para orar en tu presencia.
26 Tú, Señor, eres el Dios que le ha revelado a tu siervo tal bondad;
27 eres tú quien ha querido bendecir la casa de este siervo tuyo, para que permanezca para siempre delante de ti. Tú, Señor, la has bendecido, y bendita será para siempre.»
Maranduhára*f** Natán marandu Davídpe
(2 S 7.1-29)
1 Oikóma ramo David hóga guasúpe, he'i maranduhára*f** Natánpe:
—Che aiko óga porãme, ha Ñandejára karameguã katu oĩ óga vakapípe.
2 Natán he'i chupe:
—Ejapo pe rejaposéva. Ñandejára niko oĩ ne ndive.
3 Tupã katu, upe pyharépe voi, oñe'ẽ Natánpe, ha he'i chupe: 4 “Tereho eñe'ẽ che rembiguái David ndive ha ere chupe ko ha'ekáva chupe: ‘Na nde mo'ãi pe rejapótava chéve che rogarã. 5 Anohẽ guive Israélpe ko'agãite peve, ndaikói vaekue óga porãme; óga vakapípente uvei, ha ajererova águio pégotyo. 6 Aiko aja ijapytépe kuéra, ndajeruréi vaekue mavave tendotápe che amoĩ vaekue Israel sãmbyhyhárõ, omopu'ã haguã chéve óga porã.’ 7 Upévare ere che rembiguái Davídpe, che, Ñandejára che pu'akapáva, ha'ekaha chupe kóicha: ‘Che roguenohẽ vaekue nde ovecha kuéra korágui, ovecha rapykuéri reikohágui, reiko haguã che retã Israel ruvichárõ. 8 Romoirũ vaekue mamo rehoha rupi, ahundi opa nde rehe ija'e'ỹvape, ha romoherakuã vaekue umi karai guasu kuéra herakuã guasuháicha ko yvy ári. 9 Upéi ave, ambosako'i vaekue che retãgua Israel rendaguã ha upépe amohenda chupe kuéra oiko haguã henda teépe, ikatu'ỹ haguãme avave omyangekói chupe kuéra, térã umi mba'e vai apoha oguereko asy chupe kuéra ymave guaréicha, 10 amoĩrõ guare tendota kuéra oisãmbyhy haguã Israel guápe. Che roipe'áta opa nde rehe ija'e'ỹvagui. Ha che ha'e ndéve, che ame'ẽtaha ndéve ne ñemoñarerã. 11 Opa vove nde rekove ko yvy ári ha remano, amoĩta peteĩ ne ñemoñare ne rendaguépe ha amohendáta chupe nde guapyhápe. 12 Ha'e omopu'ãta chéve che tupaorã, ha che amoĩta chupe iguapyhápe opa árape guarã. 13 Che itúvata ha ha'e che ra'ýta. Ndajei mo'ãi chugui araka'eve, ajei haguéicha pe ne mboyve guarégui. 14 Amohendáta chupe che rógape ha che retãme ha iguapyha ndoku'e mo'ãi araka'eve.’”
15 Natán omombe'u opa ko'ã mba'e Davídpe, ohecha ha ohendu hagueichaite.
16 Upémarõ mburuvicha guasu David oike Ñandejára rendápe oñe'ẽ haguã hendive ha he'i: “Tupã che Jára, máva piko che ha che rogagua, che moguahẽ haguã ko'apete peve? 17 Ha michĩ etereígui gueteri vaicha ndéve ko rejapóva, Tupã che Jára, ne mandu'a avei ne rembiguái róga ko'ẽrõ guáre, ha che apo karai guasu heko yvatéva ramo. 18 Mba'épa ikatu che ha'eve ndéve, ko che mbojerovia eterei ha che kuaa porãitéva? 19 Ne rembiguái rayhupápe, nde reipota haguéicha che Jára, rejapo ko'ã mba'e hechapyrãva, ha rehechauka upéicha nde mba'e guasu ijapyra'ỹva. 20 Ha, che Jára! Ndaipóri ndeichagua ha ndaipóri tupã ambue, ore voi rohendu haguéicha.
21 Ne retã Israel rehe ñañe'ẽtarõ, ndaipóri ha'eichagua. Chupe ñoite ko yvy ári renohẽ vaekue ijopyha poguýgui rejapo haguã chugui ne retã tee, remoherakuã guasu chupe, ha hesehápe rejapo vaekue hetaite mba'e hechapyrãva. Egíptogui renohẽrõ guare ne retã guápe, remosẽ vaekue henonderãgui ambue tetã nguéra.
22 Nde Ñandejára, rejapo vaekue tetã Israélgui tetã ne mba'erã opa árape guarã ha nde hína Tupã Ijára. 23 Ha ko'ágã che Jára, emoañete kena opa ára peve guarã ko ne ñe'ẽ reme'ẽva ne rembiguái ha hóga guápe, ha ejapo ere haguéicha. 24 Taiñañete ne ñe'ẽ, ha toñemomba'e guasu nde réra opa árape. Toje'e: ‘Ñandejára ipu'akapáva niko Israel Tupã, ha añetehápe hína Tupã Israel peguarã.’ Ha che róga toĩ hatã ne renondépe. 25 Nde voi, Tupã che Jára, reikuaauka chéve remohendataha che rogagua, upévare che, ne rembiguái ramo jepe, ajerure ndéve kóicha. 26 Nde niko Tupã che Jára. Ne ñe'ẽ iñañete, ha reme'ẽta ne rembiguáipe ko'ã mba'e iporãitéva. 27 Upévare, ehovasa kena che róga, opyta haguã opa ára nde resa renondépe. Pe nde rehovasáva niko ojehovasáma opa ára peve guarã.”